روانشناسی، روانکاوی، روانسنجی، روانپزشکی، مشاوره، مقالات و تست ها

هيچ کس منودرک نمي کنه

«تا زماني که خودتان را به جاي فرزندتان قرار ندهيد و از ديد او به مسائل نگاه نکنيد، نمي‌توانيد با او ارتباط برقرار کنيد.»

http://psychology.harferooz.com/phot...scence4001.jpg

شايد بهترين راهي که به شما کمک مي‌کند تا با نحوه ي نگرش يک نوجوان آشنا شويد، اين باشد که سعي کنيد به دوران نوجواني خود باز گرديد و احساسات، اميدها و ايده‌هايي را که داشتيد به ياد آوريد.

بسياري از والدين به طور معمول اين دوران از زندگي خود را فراموش مي‌کنند و در برخورد با فرزندشان، از آن بهره نمي‌برند. مثال اغراق‌آميزي که خواهيد خواند، ممکن است به شما کمک کند تا بتوانيد از دريچه ي چشم يک نوجوان به محيط نگاه کنيد.

تصور کنيد که شما يکي از تيزهوش‌ترين جوانان جهان هستيد؛ اطلاعات عمومي بسيار خوبي داريد و ميزان هوش شما برابر با انيشتن و يا کمي ضعيف‌تر از اوست. افزون بر اينها، اطلاعات عمومي بسيار قوي شما موجب شده است تا برخوردي بسيار موثر و کارآمد با مشکلات داشته باشيد.

اکنون تصور کنيد که شما از سوي دو نفر کودن که مسن‌تر از شما نيز هستند، استخدام شده‌ايد. ضريب هوشي اين افراد بسيار پايين‌تر از شما بوده و اطلاعات عمومي آنها بسيار محدود است اما همواره به شما دستور مي‌دهند که چه کاري را انجام دهيد و چه کاري را انجام ندهيد. آنها همچنين به شما پند مي‌دهند که چه چيزي مهم و چه چيزي بي‌اهميت است. از شما مي‌خواهند کارهايي راانجام دهيد که دليلي منطقي براي انجام آنها وجود ندارد، و درباره ي مسائلي با شما صحبت مي‌کنند که با کار و فعاليت شما کاملاً بي‌ارتباط است.

آنها سعي مي‌کنند درباره ي يک زندگاني سعادتمند شما را راهنمايي کنند در حالي که خودشان مفهوم نصايح مذکور را درک نکرده‌اند. با وجود آن‌که شما سعي مي‌کنيد به آنها بفهمانيد گفته‌هاي آنها بسيار کلي و ذهني است، آنها به کارشان ادامه مي‌دهند و با دستور دادن و نصايح تحميلي و تقاضا‌هاي بي‌ارتباط با کار شما، آزارتان مي‌دهند.

در چنين وضعيتي چه احساسي خواهيد داشت؟ احتمالاً بسيار عصباني خواهيد شد زيرا افرادي که صلاحيت کمتري از شما دارند، به شما مي‌گويند چکار کنيد. اگر آنها کاري را از شما بخواهند، شايد خلاف آن عمل کنيد و يا کاري را که خودتان درست تشخيص مي‌دهيد انجام دهيد و به درخواست آنها توجهي نکنيد. امکان دارد ارتباط خودتان را با آنها کم کنيد و با دوستاني که درخور شما هستند و درک بهتري دارند رابطه برقرار کنيد. اکنون ببينيم در مثال ياد شده، کدام شخصيت به جاي نوجوان و کدام شخصيت به جاي والدين قرار دارند. دوستان يک نوجوان معمولاً همان کساني هستند که صلاحيت و هوشمندي آنها از سوي او مورد تأييد است.