روانشناسی، روانکاوی، روانسنجی، روانپزشکی، مشاوره، مقالات و تست ها - روش آشنایی و آداب خواستگاری

روش آشنایی و آداب خواستگاری - آشنایی مستقیم

برخی از جوان هامی گویند ما برای اینکه همسر آینده مان را بشناسیم می خواهیم او را چند وقت تحت نظر بگیریم و با او رابطه داشته باشیم بعد از چند ماه ببینیم اخلاقش را می پسندیم یا نه !

یا درارتباطات دوستی ، علمی و فرهنگی کسی را در نظر می گیرند و در این رابطه دلشان تحریک شده به هم خو می گیرند و علاقه مندی که نه علاقه بندی ایجاد شده و حالا با ایجاد این علاقه هر چه را از طرف مقابل می بینند ، توجیه می کنند . مثلاً از طرف می پرسند شما چه رشته ای هستید ؟ می گوید : کامپیوتر. می گوید: وای چقدر خوب من رشته عمران هستم ، می توانیم نقشه ها را با هم بکشیم و یا می پرسند پدر شما چه کاره هستند می گوید : کتابفروش ، باز می گوید چقدر عالی ! من دوست داشتم پدر همسرم کتابفروش باشد . یا این که می پرسد اهل کجا هستید؟ می گوید : شمالی ! پاسخ می دهد وای بهتر از این نمی شود ، من اینقدر به شمال علاقه دارم . مسأله این است که دل به دل گیر کرده و عقل دارد تند تند توجیه می کند و این یک ازدواج کورکورانه است . علاقه ای که بین این دو ایجاد شده علاقه پایداری نیست.

این عشق های خیابانی ، اینترنتی ، دانشکده ای چند ماهی بیشتر دوام ندارد و چون مسئولیتی پشتش نیست فقط پیام های عاشقانه است . گل دادن و شعر گرفتن !

وجود تشابه یا سلیقه و علاقه ی مشترک در طرفین به تنهایی دلیل بر وجود تفاهم در زندگی مشترک نمی باشد و نیز نمی تواند اساس خوبی برای شناختهای بعدی باشد .

در چنین مواردی بین دو طرف وابستگی ایجاد شده ، طوری که عیبهای همدیگر را نمی بینند و اگر هم ببینند توجیه می کنند و دل کندن برایشان سخت می شود.

اگر می خواهید در کارهای خود با ناکامی روبرو نشوید ، باید راه ورود به آن را بیاموزید . اگر آموختن آن مدتی وقت شما را بگیرد ضرر نکرده اید چون وقتی انسان راه ورود به چیزی را یاد گرفت ممکن است موفقیتی که شاید چند سال دیگر هم به دست نمی آورد در عرض یک ساعت ، به دست آورد.

امام علی ( علیه السلام ) می فرمایند :

« التدبیر قبل العمل یومن العثار » عاقبت اندیشی درست پیش از عمل از لغزش ها جلوگیری می کند .

در صورت آشنایی مستقیم به منظور شناخت طرفین پیش از مرحله خواستگاری جا دارد که دختر و پسر جوان این امر را با خانواده در میان گذارند و از گفتگوی پنهانی تلفنی و غیره اجتناب ورزند و با همفکری اولیا و مشورت اهل نظر خود تصمیم بگیرند و خود همسر آینده شان را گزینش کنند .

دختر و پسر در سایه ی این هماهنگی از مساعدتهای فکری و تجربه خانواده و نظرهای خیر خواهانه و مصلحت آمیز آنان بهره مند می شوند و از خطر تصمیم گیری احساسی و هیجانی مصون می مانند .

در نهایت با توکل به خدا و مشورت دیگران اول از درستی کار خود مطمئن شوید و سپس از شخص امین و با تجربه ای درخواست کنید که با تحقیق مقدماتی او را به شما بشناساند .

در صورتی که این آشنایی حتی منجر به خواستگاری هم نشود ، فکر نکنید که شخص مورد نظر تنها کسی است که می تواند شما را خوشبخت کند .