روانشناسی، روانکاوی، روانسنجی، روانپزشکی، مشاوره، مقالات و تست ها

سلام.پسری 25 ساله هستم.به بن بست رسیدم.الان هفت ساله دنبال درمون ریزش موهام هستم همه جا رفتم اما درمونی نداره هر روز بیشتر موهام میریزه دکترا هم میگن کاشت مو برای شما زوده ضمنا اگرهم مو بکارم فقط کمی پرپشت می شه و اون حجم قبلی رو نداره حالا بگذریم که کاشت مو چقدر بدبختی داره.

من شدیدا به موهام وابسته ام.قبلا قیافم خیلی خوب بود و موهای قشنگی داشتم البته هیچوقت از ظاهرم سوء استفاده نکردم.توی این چند سالی که کم پشتی موهام نمایان شده چند بار و به شکل های تحقیر آمیز شکست عشقی خوردم یقین دارم اگه موهای قبلیم رو داشتم شکست نمی خوردم یکی از دوستام هم همینو بهم گفت .هر وقت عکسهای قدیمی خودمو می بینم گریم می گیره مثل الان.

دیگه طاقت ندارم هر عکس منو می بینه میگه داری کچل میشی میگه پیر شدی هیچ کس سن واقعی منو باور نمی کنه خیلی عصبی شدم.اون پسر آروم و دوست داشتنی یه آدم گوشه گیر شده یه آدمی که زود از کوره در میره و خیلی پرخاشگره.گاهی به خدا فحش میدم که این چه سرنوشتی بود اما فورا گریم میگیره و به خودم فحش می دم که لعنت به من دارم چی می گم!

وقتی می بینم که بازیگرا و خواننده ها و دوستای دوروبرم و بچه های فامیل مو دارن و با دختری که می خوان ازدواج می کنن و فقط من موهام داره میریزه شدیدا عصبی میشم بی اختیار سرمو به در میکوبم و به خودم سیلی می زنم...

دخترا بهم توجه نمی کنن اینجوری کارم برای ازدواج خیلی سخته چون نمی تونم با دختری که دوسش دارم و انتخاب خودمه ازدواج کنم .من دختری رو می خوام که من رو به خاطر خودم بخواد نه اینکه با خودش بگه فلانی داره کچل میشه ولی عوضش درس خونده و پول داره بعد منو انتخاب کنه.

دیگه مطمئن شدم که واقعا هیچ درمونی برای موهام نیست به خاطر همین تصمیم گرفتم خودمو بکشم تا حالا هم فقط به خاطر خانوادم تونستم تحمل کنم اما دیگه نمی تونم دیگه زدم به سیم آخر.

تنها کاری که نکرده بودم مشاوره گرفتن اینترنتی بود که این کار رو هم کردم اونم فقط به خاطر اینکه با خیال راحت خودمو بکشم