روانشناسی، روانکاوی، روانسنجی، روانپزشکی، مشاوره، مقالات و تست ها

فائق آمدن بر اضطراب اجتماعي

سال‌هاي دانشجويي براي تمرين و بهبود بخشي به مهارت‌هاي اجتماعي مورد استفاده در زندگي شخصي و حرفه‌اي، ‌دوران حساسي تلقي مي‌شود. دانشجويان خجالتي اغلب، مهارتهاي اجتماعي را تكليفي چالش انگيز برمي‌شمارند. علل خجالتي بودن بسياراست، چند عامل برجسته و متداول آن عبارتند از: عزت نفس پايين و ترس از طرد شدن، نگراني مفرط براي مورد تاييد ديگران بودن و خاطرات آزار دهنده از تجربه‌هاي اجتماعي پيشين هرگاه دانشجويي به يكي از علل خجالتي بودن پيش گفته يا ديگر علل مربوط دچار باشد،‌چه بسا از ديگران دوري جويد، در فعاليتهاي فوق برنامه دانشكده شركت نكند، در كلاس اظهار عقيده نكند. آغازگر يك گفتگو نباشد و نتوند با كسي قرار ملاقات بگذارد. همچنين آنها ممكن است در كمك خواستن، تاب و تحمل در موقعيت‌هاي دشوار و ظاهري حاكي از بي علاقگي به ديگران مشكل دارند.

اگر من دانشجويي خجالتي هستم، براي احساس راحتي بيشتر در موقعيت‌هاي اجتماعي، چه مي‌توانم بياموزم ؟ راهنمايي‌هاي زير مي‌تواند در برخورداري احساس اطمينان بيشتر به دانشجويان خجالتي كمك كند.

http://psychology.harferooz.com/phot...liefSystem.jpg

نگرش هايتان را اصلاح كنيد

اين كار را مي‌توان در دو عرصه انجام داد. تغيير انتظارات غير واقع‌گرانه از خودتان؛ تغيير اداراك تحريف شده خودتان، مبني بر اين كه اگر كامل نباشيد شما را سرزنش خواهند كرد. تمرين كنيد افكار خود منتقدانه از خودتان را جانشين افكار حمايت كننده‌تري از خودتان سازيد. مثلا به خودتان بگوييد: " وقتي كسي مرتكب اشتباهي مي‌شود، اكثرا مي‌توانند از عهده اشتباه خود برآيند "،‌" چقدر خوب بود اگر اوضاع به نحو ديگري پيش مي‌رفت، ولي هنوز كه دنيا به آخر نرسيده " ،‌" هيچ كس كامل نيست، من هم همين طور."

براي بناي مهارت‌هاي اجتماعي با گام‌هاي كوچك و منطقي شروع كنيد.

با افرادي كه روبه رو مي‌شويد، با لبخند و تكان دادن سر سلام كنيد. با يكي از همكلاسي‌هايتان كه در نزديكي شما مي‌نشيند، دربارة موضوعاتي مانند تكاليف منزل، كتاب درسي، معلم، ‌امتحان، گروه ( آموزشي) صحبت كوتاهي كنيد. در جلسة بعدي كلاس همين روند گفتگو را با همان همكلاسي‌هايتان پيش بگيريد. اين كار را تا زماني ادامه دهيد كه آن ها براي شما آشناتر شوند و صحبت با آن ها براي شما طبيعي تر جلوه كند. شركت در انجمن و گروههاي مورد علاقه تان را در نظر بگيريد. هيچ چيز نمي تواند بهتر از كاركردن با يكديگر در طرحي مشترك ، به شناخت افراد از يكديگر كمك كند.

اظهار نظر كنيد.

با صدايي نسبتا بلند صحبت كنيد و نگران نباشيد از اين كه گفته شما كمي با صحبت‌هاي گوينده قبلي همپوشي دارد. در ارتباطات امروزي تماس چشمي، عنصري ضروري در گفتگو محسوب مي‌شود. در گفتگو، حالت بدني هوشياري و آرام از حالت خشك و غير منعطف خوشايندتر است .

موضوعي براي گفتن داشته باشيد. ازرويدادهاي جاري و اخبار دانشگاه مطلع شويد. اگر شماعلاقه‌اي تخصصي نسبت به موضوعي داريد،‌درباره آن صحبت كنيد، به طوري كه هم مبتديان و هم متخصصان بتوانند گفته‌هاي شما را درك كنند. داستان يا لطيفه‌هاي جالب براي گفتن گرد آوريد.

شنونده‌اي مشتاق باشيد.

از ديگران پرسش‌هاي باز پاسخ بپرسيد، يعني پرسش‌هايي كه نتوان با گفتن بله يا خير بدان پاسخ داد. پرسش‌هاي باز پاسخ با كلماتي مانند " چرا، چگونه، چي، كي "شروع مي‌شود. به كساني كه مي‌شناسيد سلام كنيد. در موقعيت‌هاي اجتماعي‌، به افرادي كه به نظر خجالتي مي‌رسند، نزديك شويد.

تمرين كنيد.

از هرفرصتي كه پيش مي‌آيد، براي بهبود مهارت‌هاي اجتماعي تان بهره بگيريد.