شناخت بهتر دوره نوجواني

[roya]

كمك به فرزندان براي شناخت بهتر دوره نوجواني

افزایش مسئولیت و آزادی

تو به من اعتماد نداری...

اما آنها دوستان من هستند...

همه این کار را انجام می دهند...

بـــاید به نوجوانان آزادی داده شود؛ اما چطور میتوان مطمئن شد کــــه آنـــها در امنــــیت هستند؟ خیلی سخت می توان تشخیص داد که چه زمانی بــــــرای آزادی دادن بـــــه نوجوان مناسب است. بادبادکی را در نظر بگیرید که در آسمان است و نخ آن در دست شماست؛ آیا تا ابد قصد دارید انتهای طناب بادبادک را دردست نگه دارید و یا زمانیکه به اوج رسید آنرا رها می کنید؟

تصمیم گرفتن در این زمینه آسان نیست. تصمیمی که یک خانواده در مورد فرزندانش اتخاذ می کند، ممکن است برای خانواده ای دیگر مناسب نباشد.

هر چند دوران بلوغ در افراد مختلف با علائم متفاوتی بروز می کند، اما می توان گفت که همه آنها از روند مشابهی برخوردار می باشند. یکی از مشکل ساز ترین مقوله ها در این میان، میزان استقلال و وابستگی نوجوان اشاره است.

نوجوانان در ابتدای سنین بلوغ در معرض خطر ابتلا به بیماری های جنسی – به ویژه ایدز- و بارداری ناخواسته قرار دارند. برخی دیگر نیز سیگار می کشند، الکل مصرف میکنند، به مواد مخدر روی می آورند، و نهایتاً مرتکب خشونت و سایر جرائم می شوند. تعجبی ندارد که چرا والدین توجه خاصی را به این دوره مبذول می دارند، برخی دیگر نیز به شدت از این دوره می ترسند و به همین دلیل در پی کنترل شدید نوجوان هستند.

خانواده در وهله اول باید قوانین محکمی را برای نوجوان طرح کند. البته والدین باید توجه داشته باشند که هر چه فرزندشان بزرگتر می شود، نیاز دارد تا در برخی از انتخاب ها و تصمیم گیری های زندگی اش نقش بیشتری داشته باشد. نوجوان باید مهارت تصمیمی گیری را در خود ارتقا داده و زندگی اش را مدیریت کند. پدر و مادر هم باید به او آزادی انجام چنین کاری را بدهند، اما یک نکته مهم در اینجا وجود دارد: نوجوان باید آمادگی انجام چنین کاری را داشته باشد. آنها باید حس مسئولیت پذیری داشته باشند و نشان دهند که می توانند به نحو احسنت از آزادی خود استفاده کنند. در عین حال باید خانواده را نیز در جریان امور قرار دهند. در این حالت والدین می توانند به راحتی تشخیص دهند که چه زمان فرزندشان نیاز به راهنمایی و سرپرستی بیشتری دارد و در عین حال با استفاده از این روش، می توانند او را بهتر حمایت کنند.


در اینجا مسئله احترام، مسئولیت پذیری و اعتماد مطرح می شود

احترام: احترام باید دو طرفه باشد اما این والدین هستند که باید آنرا شروع کنند. به همان اندازه که انتظار دارید نوجوان به شما احترام بگذارد، به او احترام بگذارید. به دانش و توانایایی هایشان ارزش دهید. به آنها توجه کرده و به حرف هایشان گوش کنید. این امور نشان می دهد که شما حامی آنها بوده و میزان اعتماد به نفس آنها را افزایش می دهد.

مسئولیت پذیری: نوجوانان به تدریج باید یاد بگیرند که از خودشان مراقبت کنند. به طور کلی مفهوم بزرگ شدن و رشد کردن در همین امر خلاصه می شود. به اندازه کافی به آنها آزادی دهید و اجازه دهید استقلال داشته باشند و روی پای خودشان بایستند. حس مسئولیت پذیری آنها را تقویت کرده و آنها را تشویق کنید تا به تصمیم گیری های عاقلانه خود ادامه دهند. در تصمیم گیری های سرنوشت ساز به نرمی آنها را در مسیر درست قرار داده و حمایتشان کنید. به آنها نشان دهید که با افزایش حس مسئولیت پذیری می توانند از آزادی عمل بیشتری برخوردار شوند.

اعتماد: قسمتی از فرایند رشد در یادگیری و به کاربردن قوانین آموخته شده خلاصه می شود. این قوانین شامل قانون هایی در مورد رانندگی، کار، قرار ملاقات، نوشیدن، اجتماع، و خانواده می باشد. نوجوان در ابتدا تمایل دارد تا کلیه این قوانین را به شخصه تجربه نماید، اما به مرور زمان کلیه این قواعد جزئی از زندگی او می شوند. بدست آورن این نوع شناخت نیازمند تصدیق و تشویق از جانب والدین است. زمانیکه به رفتارهای مسئولانه نوجوانتان اعتماد پیدا کردید، می توانید آزادی بیشتری به او بدهید.

والدین می بایست به فرزند خود اعتماد داشته باشند. معیارهای متعارفی را برایشان در نظر بگیرند، آنها را برای رسیدن به اهدافشان تشویق کنند، و عاشق و پشتیبان دائمی آنها باشند. با این روش آنها می توانند به خوبی به وعده های خود عمل کنند.


لباس و مو ... چه حدودی باید قائل شد؟

"امیر" دوره راهنمایی را با موفقیت پشت سر گذاشته است. او ارتباط خوبی با برادرهای کوچکش دارد، و در کارهای خانه هم کمک می کند، اما من در مورد دوستان تازه اش کمی نگران هستم.

بعضی از آنها موهایشان را رنگ های عجیبی کرده اند، شلوارهای جین بگی می پوشند و لباس زیرشان از زیر آن معلوم است. برخی از آنها زبانشان را سوراخ کرده اند و روی بدنشان خال کوبی دارند. چند وقت پیش "امیر" از من خواست تا از همان شلوارهای بگی برایش بخرم، من جواب منفی به او دادم. امیدوار بودم که این موضوع را فراموش کند اما بازهم آنرا مطرح کرد. من واقعاً نگران دوستانی هستم که او اخیراً با آنها ارتباط برقرار کرده. نمی خواهم او جزء بچه های دردسر ساز باشد. آیا باید به او اجازه دهم که شلوار جین را بخرد؟ در مورد دوستان او چه کاری باید انجام دهم؟

نوجوان به دنبال یافتن استقلال است. باید بدانید که چگونه می توانید در انتخاب های فرزندان خود شریک باشید. به طور کلی باید اعتماد خود را به آنها افزایش دهید و به آنها آزادی عمل دهید، اما در عین حال باید محدودیت هایی رانیز برایشان قائل شوید. تصمیم گیری شما در مورد شلوار بگی و دوستان پسرتان نیازمند ارزیابی دقیق است. ابتدا باید ارزش های خانوادگی را در نظر بگیرید، واقع بینانه به قضیه نگاه کنید، و ببینید که چگونه می توانید به بهترین نحو امنیت و رشد او را تامین کنید.

امیر در مدرسه شاگرد خوبی است و هیچ مشکلی را ایجاد نمی کند. موفقیت درسی حس اعتماد به نفس نوجوانان را افزایش می دهد. آنها می توانند آینده روشنی را برای خود به تصویر بکشند؛ اما شما هم باید اطلاعات بیشتری را در مورد دوستان فرزندتان بدست آورید: از چه چیزهایی خوششان می آید؟ آیا از الکل یا مواد مخدر استفاده میکنند؟ آیا جزء دار و دسته های خلاف هستند؟ پسرتان نسبت به آنها چه احساسی دارد؟ در مورد مصرف مواد مخدر و یا دوستانش چه نظری دارد؟


دوستان نوجوان را بشناسید

از نوجوان بخواهید دوستانش را به منزل دعوت کند تا بتوانید با آنها از نزدیک آشنا شوید. باید وانمود کنید که روشنفکر هستید. اگر دوستانش در مقابل شما رفتار مناسبی نداشته باشند، او به خوبی متوجه خواهد شد.

در مورد "امیر" باید بفهمید که شلوار بگی برایش چه معنایی دارد؟ آیا فقط مدلش را دوست دارد؟ یا به این دلیل که می خواهد جزء دار و دسته ای خاص باشد، می خواهد آنرا بپوشد؟ گاهی اوقات نوجوانان برای نشان دادن استقلال خود (و بدون هیچ دلیل دیگری) تمایل دارند تا متفاوت لباس بپوشند. در مورد دوره نوجوانی خود فکر کنید و ببینید چگونه به پوشیدن لباس های مختلف علاقه داشتید.

در مورد دوستان و طرز لباس پوشیدن با پسرتان صحبت کنید. گاهی اوقات گفتگو به راحتی می تواند مشکلات را حل کند. به هر حال یا او شما را راضی می کند یا شما این کار را انجام می دهید.