روانشناسی، روانکاوی، روانسنجی، روانپزشکی، مشاوره، مقالات و تست ها  
بازگشت   روانشناسی، روانکاوی، روانسنجی، روانپزشکی، مشاوره، مقالات و تست ها > علوم كاربردي > روانشناسي كودك > رشد گویایی و زبان کودکان / لکنت زبان

پاسخ
 
ابزارهای موضوع نحوه نمایش
قدیمی 01-02-2011, 09:48 AM   #1
Blue
(کاربر باتجربه)
 
Blue آواتار ها
 
تاریخ عضویت: Jan 2011
نوشته ها: 139
Lala چند دستورالعمل براي والديني كه كودكشان دچار لكنت زبان است




كودك و لكنت زبان






دستورالعمل اول :


نحوه گوش دادن به صحبت هاي كودك و عكس العمل خودتان را در مقابل او مطالعه نماييد.

براي دو يا سه روز اول ، گاه به گاه ذهن خود را بر روي ارزيابي نحوه گوش دادنتان به حرفهاي كودك متمركز نماييد. بررسي كنيد كه چگونه و در چه حالتي به صحبت هاي كودك گوش مي دهيد؟ چقدر و چند بار در روز به حرفهاي او با اشتياق گوش جان مي سپاريد ؟ چه نوع صحبت هاي كودك ، توجه شما را بيشتر جلب مي كند ؟ طرقي را كه معمولاً در طول روز به صحبت هاي كودك گوش مي دهيد يادداشت كنيد :

از گوش دادن فقط به قسمت كمي از صحبت هاي كودك گرفته ، تا زماني كه به همه حرفها و كلمات او به طور كامل و با دقت گوش مي دهيد. آيا هميشه اجازه مي دهيد قبل از اين كه شما شروع به صحبت كنيد ، كودك حرفهايش را تمام كند ؟ آيا وقتي كه او سعي مي كند صحبت كند از او نمي خواهيد كه عجله كرده ، زود حرفهايش را تمام كند؟ به عبارت ديگر آيا او را به تعجيل در سخن گفتن وادار نمي كنيد ؟ كدام قسمت از حرفهاي كودك را واقعاً مي شنويد ؟ او معمولاً چقدر صحبت مي كند و حرف هايش با شما بيشتر راجع به چه چيزهايي است ؟ هنگامي كه كودك بدون توجه به اين كه شما مشغول كار مهمي هستيد يا درباره موضوع مهمي صحبت مي كنيد ، شروع به حرف زدن مي كند واكنش شما چگونه است ؟ وقتي كه خيلي جدي به حرفهاي كودك گوش مي دهيد چگونه و چند دفعه به صورت او نگاه مي كنيد ؟ شرح مختصري درباره نحوه گوش دادن خودتان به حرفهاي كودك بنويسيد . توجه شما نسبت به نحوه گوش دادن به حرفهاي كودك ، مقدمه لازمي براي اجراي دستورالعمل هاي بعدي است .


دستورالعمل دوم :

سعي كنيد واكنش و نحوه گوش دادنتان به حرفهاي كودك را اصلاح نماييد.

در يكي دو روز بعد سعي نماييد ميزان گوش دادن به صحبت هاي كودك خود را تغيير دهيد و آن را اصلاح كنيد . بديهي است كه انتظار نداريم هر وقت كه كودك دهانش را باز كرد ، با دقت تمام به حرفهايش گوش دهيد و نيز درست نيست كه فقط به بعضي از حرف هاي او كه ظاهراً مهم هستند گوش بدهيد. بلكه در نهايت ، ممكن است به اين نتيجه برسيد كه بهتر است به طور كلي با دقت به حرفهاي او گوش بدهيد . شما ممكن است ميزان گوش دادن به صحبت هاي كودك را در موقعيت هايي كه قبلاً بدان توجهي نداشتيد تغيير دهيد . همين طور، ممكن است نحوه واكنش خود را نسبت به رفتار كودك ، زماني كه او با حرفهايش صحبت شما را قطع مي كند ، تغيير دهيد و تعديل نماييد . اما مسئله مهم اين است كه شما حتماً بتوانيد رفتار و عادات مربوط به گوش دادن خود را بدون آنكه گرفتار افراط و تفريط شويد ، تغيير داده ، آن را اصلاح نماييد .



دستورالعمل سوم :

سعي كنيد احساساتي را كه در وراي كلمات كودك است ، درك كنيد

پس از انجام دادن دو دستورالعمل فوق الذكر ، در چند روز آينده سعي نماييد با خيال راحت و كاملاً آگاهانه و هوشيارانه به همه ي صحبت هاي كودك خود ( وقتي كه با شما يا ديگران سخن مي گويد ) به طور كامل گوش دهيد و گذشته از الفاظ ، به مقصود و منظور او پي ببريد. در واقع جداي از ظاهر كلمات ، او چه مي خواهد بگويد؟ به شيوه صحبت كردن و رفتار كلامي او توجه نماييد . به خاطر داشته باشيد كه به جز الفاظي كه كودك به زبان مي آورد ، صحبت هاي او هميشه متضمن پيامهاي احساسي و تلويحي براي شماست . توجه كنيد كه او چگونه از صدايش ، تغيير دادن آهنگ كلماتش ، مكث ها ، تكرار كلمات و جملات ، ترتيب كلمات و جمله بندي ها ، حالت نگاهش به شما و يا نگاه نكردنش به چهره شما ، براي ابراز احساسات و ابلاغ پيامش استفاده مي كند.

آيا او معمولاً با حالت و خوي تند و با نق و گريه با شما صحبت مي كند ، ولي با ديگران اين حالت را ندارد ؟ آيا او از فرد خاصي در خانواده مي ترسد ؟ آيا معمولاً بالا رفتن آهنگ صداي گله آميز او را در گفتن كلمه ي " مامان" زماني كه نياز به توجه شما دارد تشخيص مي دهيد ؟ آيا او به هنگام صحبت با بعضي از افراد خاص ، كلمات را بيشتر تكرار مي كند در حالي كه با بعضي ديگر چنين نيست ؟ آيا زماني كه كودك با عروسك ، اسباب بازي و يا با همبازي هاي تخيلي حرف مي زند، تن صداي او به گونه اي ، متفاوت از زماني است كه با شما يا ديگران صحبت مي كند؟ آيا هنگام صحبت با عروسك و همبازي هاي تخيلي ، در او اعتماد به نفس بيشتري مي بينيد ؟ به عبارت ديگر آيا كودك با عروسك ها و يا اسباب بازي ها و همبازي هاي تخيلي خودش به صورت دستوري و آمرانه صحبت مي كند ؟

به خاطر داشته باشيد ، زماني كه ذهن كودك بيشتر مشغول بعضي از موضوعات و سؤالات خاص است ، ممكن است اين نوع اشتغال ذهني حاكي از اضطراب و ترسهاي پنهاني او باشد.

خوب به صحبت هاي كودك گوش كنيد ؛ دقت كنيد كه آيا بيشتر اوقات راجع به موضوعات خاصي صحبت مي كند و سؤالات مشخصي مطرح مي نمايد يا نه ؟ اگر چنين باشد ، اين نوع تمايل كودك در طرح موضوعات و سؤالات خاص ، احتمالاً نشانه اي است از ترس هايي كه در وجود او نهفته است .

توجه به پيروي از اين سه دستورالعمل ساده و در عين حال بسيار اساسي ، مسلماً به شما كمك خواهد كرد تا با ديد بهتر و ادراك بيشتر به صحبت هاي كودك گوش كرده ، در برابر كلمات و جملات او و همچنين احساسات مهمي كه در پشت جملات كودك وجود دارد ، واكنش متناسب و مطلوبي نشان دهيد . در حقيقت ، اين مهم ترين جوهره و صفت يك شنونده خوب بودن و لازمه ي خوب صحبت كردن است . همچنان كه بتدريج نسبت به زماني كه بايد كاملاً به حرف هاي كودك گوش كنيد و نيز مواقعي كه احساس مي كنيد چندان ضرورتي براي اين كار نيست ، پي مي بريد ، سعي كنيد با روشهايي كه به نظرتان مطلوب مي رسد ، به كودك بفهمانيد و او را راضي و قانع نماييد كه وقتي مشغول انجام كارهاي روزانه خود هستيد و آن طوري كه شايسته است نمي توانيد به صحبت هاي او گوش بدهيد ، به اين معنا نيست كه شما او را دوست نداريد و يا كم دوست داريد . بعضي از مواقع عمداً ( به طوري كه كودك هم متوجه شود ) بعضي از كارهاي مهم را كه در دست داريد رها نموده ، با كودك خود صحبت كنيد و به گونه اي كه بايسته است احساس و علاقه و محبت خودتان را ابراز نماييد.


دستورالعمل چهارم :


مواقعي را كه ضروري دارد فوراً به حرف هاي كودك گوش كنيد ، مشخص نماييد

آخرين دستورالعمل :، سعي كنيد در رفتار و گفتار كودك هر نوع علامت ، اشاره و يا پيام ضمني را كه هشداري است از نياز مبرم او به وجود شما ، و ضروري است كه فوراً با همه ي وجود و توجه كامل كارهايتان را رها كرده ، به حرفهاي او گوش كنيد ، تشخيص دهيد . اين علامت ها ، معمولاً مدت ها قبل از اين كه كودك به حالت گريه و نق بيفتد ، ظاهر مي شوند . البته تشخيص اين علائم ممكن است مدت زماني طول بكشد ، زيرا اين حالت ها هر روز اتفاق نمي افتد . وقتي اين علائم ظاهر مي شوند ، مواظب تغييرات چهره ، حالت هاي بدن و حركاتي كه نشانه قهر و عقب نشيني كودك است ، باشيد . ضرورت گوش دادن به حرفهاي كودك ممكن است از طريق تغييري كه در تن صداي كودك ، آهنگ تند كلمات ، و يا با مكث ها و تكرارهاي غيرعادي كلمات ايجاد مي شود ، قابل تشخيص باشد .

از آنجا كه گوش دادن ، مهمترين بخش جريان برقراري ارتباط است و نيز از آنجا كه گوش دادن به حرفهاي ديگران مستقيماً به احساس انسان مربوط مي شود ، بي ترديد اصلاح و تقويت عادات خوب گوش دادن ، تأثير مستقيمي بر رواني و سلامت كلامي فرزندتان خواهد داشت.


Blue آنلاین نیست.   پاسخ با نقل قول
پاسخ

برچسب ها
لکنت زبان, روان شناسی, روانشناسی, روانشناسی کودک


کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)
 

مجوز های ارسال و ویرایش
شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید

BB code هست فعال
شکلک ها فعال است
کد [IMG] فعال است
کد HTML غیر فعال است

انتخاب سریع یک انجمن

War Dreams    Super Perfect Body    Scary Nature    Lovers School    Winner Trick    Hi Psychology    Lose Addiction    Survival Acts    The East Travel    Near Future Tech    How Cook Food    Wonderful Search    Discommend

Book Forever    Electronic 1    Science Doors    The Perfect Offers    Trip Roads    Travel Trip Time    Best Games Of    Shop Instrument    Allowedly


All times are GMT. The time now is 12:55 PM.


کپی رایت © 1388 . کلیه حقوق برای وبگاه حرف روز محفوظ است