گناهم چی بوده نمیدونم؟

[sheyda]

من یه دختر16 ساله ام که تو سن شیش6 سالگیم با مسئله (تجاوز یا به عبارتی کودک آزاری توسط داییم ) مواجه شدم و الآن از عواقب اون اتفاق به نظر ساده دارم دیوونه میشم حتی زندگی سخته برام نمیدونم دیگه چیکار کنم هیچ کس این قضیه رو نمیدونه و من الآن احساس میکنم احتیاج دارم با یکی حرف بزنم اما چون از همه خودمو دور کردم نمیدونم با کی حرف بزنم همه فقط میگن تقصیر تونبوده اما من میخوام بدونم گناه من چی بوده که تو شیش سالگی این اتفاق برام بیفته دیگه دارم دیوونه میشم حتی جوری شده که از نظر جسمی هم روم اثر منفی گذاشته و جدیدا یه هو از حال میرم این همه سال با فکرش شب وروز گریه میکردم و حالا دیگه تحمل ندارم . خیلی اعصابم داغون شده . خلاصه دنبال یه راه نجات از این دلهره ها هستم و نمیدونم باید چیکار کنم. گناهم چی بوده نمیدونم .

[Fariborz76]

ببین شیدا جان به نظر من تو به طور کلی از عنوان اشتباهی برای بیان این موضوع استفاده کردی. این موضوع به گناه کار بودن یا نبودن تو مربوط نمیشه. این اتفاق می تونه برای هر کسی بیافته و چه بسا من دخترهای دیگه ای رو هم دیده ام که اتفاقاتی شبیه به این برای اونها افتاده و هر روزه می افته.
اما این که این همه سال هنوز نتونستی با این موضوع کنار بیایی و قبولش کنی مشکل بزرگیه که در مرحله اول خودت باید برای حلش تلاش کنی و اینو واقعاً بخواهی. وگرنه برای همیشه با تو خواهد ماند و زندگی تو رو در مسیر اشتباهی پیش خواهد برد. این موضوع به راحتی می تونه روی زندگی عشقی تو تاثیر بسیار منفی و مخربی بزاره.
به من بگو این اتفاق چند بار بین تو و دایی ت افتاده ، چه مدت طول کشید، از لحاظ خانوادگی درچه موقعیتی قرار داری؟ ( منظورم اینه که چند تا خواهر و برادر داری، و رابطه پدر و مادرت به چه صورتیه ؟)
همینطور گفتی که هیچ کس از این موضوع اطلاعی نداره و از طرف دیگه گفتی همه میگن تقصیر تو نیست که این دو حرفت با هم در تناقضه. آیا خانواده ات در این باره میدونن؟

[shahram25]

سلام شیدا.خوب هستی؟بهترین راه و کمک به تو مراجعه به یک روانشناس هست تو احتمالا فکر کنی چطور میکتونی به یک نفر دیگه اطمینان کنی اما این رو بدون که روانشناسان اینچنین موردهایی رو به وضوح دیده اند و درمان اون هم موجود هست هم از طریق دارو درمانی و هم از طریق رواندرمانی در مدت چن ماه کاملا از شرش خلاص خواهی شد

[sheyda]

سلام من از مشكلات بزرگ ديگه اي كه دارم اينه كه اصلا نميتونم دارو مصرف كنم روانشناسا هم نميدونم چرا فقط يه جمله ياد گرفتن كه هميشه جوابشون به من اينه كه سخت نيست آسونه تو به خودت سخت گرفتي . مسئله من اين نيست كه داييم اين كارو باهام كرده اگه يه بار اين كارو كرده بود راحت ميگذشتم از كنارش اون حتي تا ده يازده سالگي من بارها اين كارو تكرار كرده منم نميدونم چرا هيچ وقت برام سوال پيش نيومد كه اين كار براي چيه چون بچه كم رو و آروم و سربه راهي بودم هيچوقت دنبال هيچي نبودم من اصلا مسئلم اين نيست كه اون اين كارو كرده اين برام سخته كه من اون موقع نميدونستم اين كار خوب هست يا بد چون اصلا عقلم قد نميداد و سخت تر از اون لحظه اي بود كه يه سيلي گذاشتم تو صورتش وقتي يازده سالم بود و تازه فهميده بودم چي شده گفتم ديگه به من نزديك نشو اون به من گفت حالا كه تو حامله ميشي ديگه و اون پوزخند آخرش . دردناك تر ازاين ديگه چي بوده من دوس دارم با يكي حرف بزنم اما هيچكس رو ندارم . حرف آخرش احمقانه بوده ولي من دلگيرم از زمونه اي كه هرشب با خيال اينكه ديگه باكره نيستم با خيال اينكه اگه بعد ازدواج كنم و يادم بيفته كه قبلا با يكي رابطه جنسي داشتم اونم نه يه بار نه دو بار شايد ده ها بار اينا درداي منه كه شب و روز خودمو از بقيه هم سن و سالام دور كردم كه فكرم راحت باشه اما نميشه الآن نميدونم چرا به هر دكتري ميگم ميگه تو سخت ميگيري خب اگه ميخواستم آسون بگيرم چيكار به دكتر داشتم ..

[sheyda]

و يه مسئله ديگه هم اعتياد به خود ارضاييه كه از همون موقع تاحال درگيرشم و نميتونم ازش خلاص شم .