معیارهای انتخاب همسر - ویژگی های شخصیتی

[Blue]

معیارهای انتخاب همسر-معیارهای مشترک-ویژگی های شخصیتی و زیستی و ظاهری

درون گرا یا برون گرا بودن

تیپ شخصیتی که هر فرد دارد ( درون گرا یا برون گرا) تا حد بسیار زیادی شکل دهنده و جهت دهنده ی رفتار ، تمایلات ،‌عکس العمل ها و گاه حتی تعیین کننده ی تفریحات ، سلائق و ..... او می باشد بنابراین بررسی ویژگی های درون گرا یا برون گرا بودن فرد نقش مؤثری در شناخت شخصیت وی دارد .

برخی از شاخصه های درون گرایی : محافظه کاری ، علاقه مندی به مطالعه ، پرهیز از شرکت در کارهای گروهی ، بی علاقگی به ورزش و ..... است .

و نیز برخی از شاخصه های برون گرایی : طالب گفتگو بودن ،‌ اهل معاشرت ، علاقه مند به کارهای گروهی و ...... است



وضعیت ظاهری

( زیبایی ) یک امتیاز است و در شیرینی و شعادت ( زندگی زناشویی ) تأثیر بسزایی دارد .

دو انسان ، که می خواهند به عنوان همسر و یاور ، کانونی سعادتمندانه تشکیل دهند و تا پایان عمر در کنار هم با صفا و صمیمیت و عشق و محبت زندگی کنند ، لازم است یکدیگر را از هر جهت دوست داشته باشند و از اندام و چهره و شکل ظاهری هم خوششان بیاید.

زیبایی ، یک معیار و اندازه معین و قانون و استاندارد ندارد که بشود افراد را با آن سنجید ؛ بلکه ـ تا حدودی ـ به سلیقه ی افراد بستگی دارد. حتی ممکن است فردی در نظر کسی زیبا باشد و در نظر دیگری زشت . درباره لیلی و مجنون گفته شده : ( لیلی در نظر دیگران دختر زشتی بود ، اما در نظر مجنون ، زیبا ! )

پس ، صفت زیبایی ، یک خصوصیت نسبی است و لازم نیست در حد عالی باشد ؛ بلکه مهم آن است که طرفین ، یکدیگر را بپسندند و از هم خوششان بیاید و دلخواه هم باشند.

اگر انسانی ، قیافه ی ظاهری و اندام همسرش را نپسندد و او را دوست نداشته باشد ، ممکن است ـ بطور ناخواسته ـ به او ستم و جفا کند و از او بهانه و ایراد بگیرد و زندگی را بر او تلخ نماید .

زیبایی همسر ، در حفظ و تقویت و عفت و ایمان همسرش تأثیر دارد.اگر همسر ، از زیبایی همسرش راضی باشد ، چشم و فکر و عملش ، متوجه ی دیگران نخواهد شد و حسرت ( زیبایان بیگانه ) را نخواهد خورد و به دنبال ( بیگانگان ) نخواهد رفت و دچار ( خیانت به همسر ) نمی شود (‌چه مرد چه زن ) مگر اینکه از فطرت انسانی خارج شده و از ایمان و عفت ، بی بهره باشد !

در اسلام ، بر این مطلب تأکید شده است . پیامبر اکرم ( صل الله علیه و آله ) فرموده اند :

( إذا أراد أحدکم إن یتزوج المرءه فلیسأل عن شعرها ، کما یسأل عن وجهها ، فإن الشعر أحد الجمالین )

در انتخاب همسر ، همانگونه که درباره ی زیبایی صورت همسر تحقیق می کنید ، درباره ی موی او نیز سؤال و تحقیق کنید ؛ زیرا مو ، یکی ( و جزئی ) از زیبایی هاست. ( و در زیبایی انسان نقش دارد )

و همچنین ، به همسران سفارش شده که خود را برای هم بیارایند و یکدیگر را اشباع و ارضاء کنند تا از انحرافات و مفاسد مصون بمانند.

امام رضا (علیه السلام) هنگامی که محاسن و موی مبارکش را با حنا رنگ کرده و خود را آراسته بود ، شخصی با تعجب به ایشان گفت : ( خود را چه زیبا کرده اید ؟‌! ) امام فرمود :



( نعم ، إن التهیه مما یزید فی عفه النساء )


آراستگی (و زیبایی) مرد بر عفت زن می افزاید.................

بی توجهی به این امور ، ممکن است بدبختیها و رسوائیها یی به بار آورد.


توجه!

( زیبایی ) در کنار دیگر صفات و معیارها ، مورد توجه و بررسی قرار گیرد ، نه بطور مستقل . یعنی( زیبایی ) بدون تدین و عفت و اخلاق و .... نه تنها امتیازی محسوب نمی شود ،‌بلکه آفتی است خطرناک ! اگر کسی دین، اخلاق ، عفت ، شرافت خانوادگی ، عقل و .... داشته باشد ، آنگاه ( زیبایی) برایش ( کمال و ارزش و امتیاز ) به حساب می آید و گرنه( بلایی ) است رسوا گر .

( زیبایی بی عفت ) ، ( سبزه زاریست بر فراز مزبله ) ! آن سخن والای پیامبر اسلام ( صل الله علیه و آله ) که در مبحث ( شرافت خانوادگی ) بیان شد ، در اینجا نیز بسیار گویا ست ، که فرمود :

( إیاکم و خضراء الدمن ......)

بپرهیزید از سبزه زاری که بر فراز مزبله ای روییده باشد.......

و همچنین آن حدیث که فرمود :

( من تزوج امرءه .... لجمالها ، رأی فیها ما یکره )

کسی که (‌صرفاً ) برای زیبایی زنی ( و همچنین مردی )‌با او ازدواج کند ، در او امور نا خوشایند خواهد دید .

( زیبایی) به عنوان یک رکن اساسی و معیار مستقل در زندگی زناشویی مطرح نیست ، بلکه یک (صفت کمالی ) است که اگر با صفات و معیارهای ( رکنی و اساسی ) همراه بود ، ارزش دارد و گرنه ، نه .

متأسفانه این صفت ، گاهی چشم عقل بعضی از جوانان را کور می کند و بسیاری از (ارزشها ) را در پای آن قربانی می کنند ك جاذبه های ظاهری فرد ، دور اندیشی را از آنان می گیرد و شیفته می شوند و معیارهای اصلی را فراموش کرده یا نادیده می انگارند....... آنگاه پایه های زندگی را بر مبنای سست و متزلزل قرار می دهند . در نتیجه : پس از مدتی ، آن طراوت و جاذبه های ظاهری افت می کند ، شور و شهوت اولیه نیز فروکش می نماید و آن تنها امتیازی که به خاطرآن ازدواج صورت گرفته بود ( یعنی زیبایی ) کم رنگ می شود...... آنگاه دلسردیها و ناگواریها ، سر بر می آورند و ! صفات و امور ناپسند ، آشکار می گردند.

اما کسی که تدین و ایمان و عفت و ارزشهای اصیل و حقیقی را زیر بنای زندگی قرار داد و ( زیبایی ) را به عنوان یک (‌امتیاز تکمیلی ) در کنار آنها به حساب آورد ، گذشت زمان نمی تواند آن زندگی را فرسوده کند ؛ زیرا :

« والذین آمنوا و عملوا الصالحات ، سیجعل لهم الرحمن ودا »

خداوند ، محبت مؤمنان نیکو کار را در قلبهای دیگران قرار می دهد.



خدای مهربان ، به پاداش تدین همسران با ایمان ، چنان محبت و اشتیاق شدیدی در قلبهای پاک آنان قرار می دهد که هیچ عاملی ، حتی سپری شدن دوران جوانی و شادابی ، نمی تواند آن را سرد کرده و از بین ببرد!

« ما عندکم ینفد و ما عند الله باق »

آنجه نزد شماست ( و جنبه ی مادی دارد ) فانی می شود و آنچه نزد خداست ( و رنگ و جلوه ی الهی دارد ) جاودانه می ماند .

پیوندی که بر اساس ارزشهای الهی پدید آمده باشد ، ( پیوندی جاودانه ) است و پیوندی که چنین نباشد ، (‌ناپایدار) خواهد بود.

از آنجایی که نوع و نحوه ی پوشش ظاهری هر فرد معرف شخصیت ، افکار و اعتقادات و باورهای وی می یاشد لازم است به نحوه ی پوشش و ظاهر نیز توجه خاص شود.


- سلامت جسم و روح

سلامتی جسمی و روحی ، در موفقیت و سعادت زندگی مشترک ، نقش مهمی به عهده دارد .

بعضی از بیماری ها ی جسمی و روانی ، اهمیت چندانی ندارد و مانع انجام وظایف همسری نشده و لطمه ای به زندگی نمی زنند و می توان آنها را تحمل کرد و یا با معالجه و مراقبت ، درمان برطرف نمود. بحث ما مربوط به اینگونه بیماریها نیست ك بلکه آنچه باید در زمینه ی ( انتخاب همسر ) مورد توجه قرار گیرد ، بیماریها و نقصها و معلولیت های جسمی و روحی عمیق و غیر قابل درمان است که در طول عمر همراه انسان است و تحملش برای همسر سخت است و مانع ایفای کامل نقش همسری می باشد . همسر ، باید همسرش را دوست داشته باشد تا بتواند با او به خوبی زندگی کند ؛ بعضی از نقصها ، مانع این دوست داشتن است .

توجه نکردن به این امر و برخورد ( احساساتی ) و ( غیر تعقلی ) با آن ، ممکن است لطمه های سنگینی به زندگی بزند .

بنابراین لازم است فرد از سر ترحم و دلسوزی تصمیم عجولانه ای به ازدواج با افراد با بیماری خاص ، معلولیت ، جراحت جنگی و...نگیرد . زیرا اینگونه ازدواج تنها به افرادی با شرایط خاص از قبیل داشتن ظرفیت و توان تحمل و.... پس از مشورت با مشاوری امین و آکاه توصیه می شود و یک دستورالعمل عمومی نیست.


- تفاوت سنی مناسب

تناسب سنی که مورد قبول تمام روانشناسان و عرف می باشد و عقل نیز به آن مهر تأیید زده و همچنین با مقایسه ی سن تکلیف شدن دختر در اسلام که نه سالگی است و پسر که پانزده سالگی است (6 سال) می باشد یعنی از آنجایی که دختر 6 سال زودتر بالغ می شود باید پسر که پانزده سالگی بالغ می شود در نظر گرفته شود و پسر حداقل 6 سال از دختر بزرگتر باشد و ما اگر سن را کمی بالا و پائین در نظر بگیریم این تفاوت نباید از 10 سال بیشتر باشد.

کمتر بودن سن دختر از پسر باعث می شود که پسر به رشد و کفایت عقلانی لازم رسیده باشد و از طرفی دختر او را راحت تر به عنوان تکیه گاه در زندگی بپذیرد

امروزه ازدواج در سنین مشابه و نیز ازدواج پسر با دختر بزرگتر از خود هم دیده می شود که این موارد نیاز به دقت بیشتر و استفاده از مشاورین امین و آگاه دارد.

در ازدواج پسران با دختران بزرگتر از خود ، پسران باید به شادابی و طراوت دختر و همین طور دختران باید به پذیرش پسر به عنوان تکیه گاه توجه نمایند و اگر قادر به پذیرش کامل مشکلات این می باشند اقدام به ازدواج نمایند .

در ازدواج در سنین مشابه ( در صورت احراز انواع بلوغ های لازم ازدواج ) همفکری و همیاری بیشتر ، و بر طرف کردن نیازها به دلیل مشابه بوده آسان تر است.