آيا هر كودكي كه در صحبت كردن مشكل دارد ، دچار لكنت زبان است؟ - روانشناسی، روانکاوی، روانسنجی، روانپزشکی، مشاوره، مقالات و تست ها

Blue · 01-02-2011, 10:16 AM

كودك و لكنت زبان

1- تكرار مكرر حروف و كلمات

همه ي ما ( بخصوص كودكان كه سخن گفتن را ياد مي گيرند) بعضاً به هنگام صحبت ، حروف ، كلمات و يا جملاتي را تكرار مي كنيم . بنابراين تكرار مكرر كلمه اي ، براي كودك چهار ساله ، چندان غيرطبيعي نيست . بعضي اوقات ، ممكن است كلمات آغازين ( شروع جمله ) به صورت خيلي كشيده ادا شود . مثل « اَه » - « دَ » - « مَن » . و يا اين كه به هنگام شروع صحبت ممكن است بخشي از كلمات ، معمولاً بخش اول آنها ، تكرار شود .

اگر كودك شما اين چنين تكرار كردن كلمات را در موقعيت هاي مختلف و با كلمات متنوع و بيش از حد عادي از خود نشان مي دهد ، ممكن است تا حدي با مشكل گويايي مواجه شده باشد . البته بايد توجه داشت كه براي كودكان ، تكرار بخشي از كلمات ( معمولاً سيلاب اول كلمات ) ، يك مرحله گذرا در روند صحبت كردن است ، اين كار بسيار شبيه به مرحله انجام حركات ناموزوني است كه كودكان وقتي مي خواهند راه رفتن يا دويدن را ياد بگيرند از خود نشان مي دهند. در هر حال تكرار مكرر كلمات ، يكي از نشانه هاي اوليه اي است كه گفتار درمان در بررسي احتمال وقوع لكنت به آن توجه دارد.

2 - طولاني ادا كردن كلمات

در بعضي از مواقع ، كودكان به جاي تكرار كلمات يا صداها ، ممكن است صداي حرف اول كلمه اي را به طور قابل ملاحظه اي كش دهند و طولاني ادا نمايند ؛ مثلاً « م » كلمه مادر را بكشند « مادر» .

اين دو علامت اوليه ، يعني تكرار كلمات و حروف و كشيده ادا كردن صداها ، ممكن است بعضي اوقات تقريباً در همه كودكان مشاهده شود. اما اگر اين نوع رفتارهاي كلامي بيش از حد عادي ، يعني به دفعات فراوان و در موقعيت هاي مختلف در كودك مشاهده شد و احساس كرديد كه اين امر بر توانمندي كودك در برقراري ارتباط كلامي با ديگران تأثير گذاشته است ، آن وقت لازم است كه به طور جدي در فكر اصلاح گويايي كودك خود باشيد .

3- لرزشهاي عضلات دستگاه گويايي

گاهي ممكن است متوجه شويد كه كودك به هنگام صحبت ( آنگاه كه به نظر مي رسد در اداي كلمه اي دچار گير و وقفه زبان مي شود ) فك و عضلات كوچك اطراف دهانش حالت تكان يا لرزش پيدا مي كند ؛ اين قبيل لرزشهاي عضلات دستگاه گويايي ممكن است ضعيف يا شديد باشد . اين لرزش هاي عضلاني معمولاً با اختلال گويايي و عدم رواني كلامي همراه است . در اين حالت دهان كودك در يك موقعيت خاص دچار تنش و وقفه مي گردد و براي لحظاتي كودك قادر به توليد صدايي نيست . لذا كارشناسان گفتار درماني در بررسي وضعيت گويايي كودك ، به چگونگي احتمال وقوع و استمرار اين قبيل لرزشهاي عضلاني در دستگاه گويايي كودك توجه خواهند داشت .

4- تغيير در تن و آهنگ صدا

اگر كودك شما احتمالاً دچار اختلال گويايي شده باشد ( لكنت زبان ) وقتي كه سعي مي كند كلمه اي را كه در آن دچار گير زبان شده است تلفظ نمايد ، ممكن است قبل از اداي كلمه ، تن و آهنگ صحبت او در تلفظ حرفي كه به صورت كشيده بيان مي شود ، بالا برود. اين تغيير غير عادي صدا ، ممكن است به تدريج بيشتر شده ، يا صداي كودك به طور ناگهاني بلند شود . در هر دو حالت كودك سعي مي كند كلمه اي را كه احتمالاً در تلفظ آن دچار گير و وقفه شده ، ادا كند. توجه داشته باشيد كه اين قبيل رفتارهاي كلامي كودك حاكي از نياز او به كمك شماست .

5- تقلا و تنش

كودك شما ممكن است تلاش و تقلاي فراواني براي بيان و يا به عبارتي رها كردن كلمه اي كه در تلفظ آن دچار وقفه زبان گرديده ، از خود نشان دهد و يا وقتي كه مي خواهد كلمات خاصي را ادا كند دچار اضطراب شده ، دستگاه گويايي او مثل لبها ، زبان و گلو ، و همچنين سينه اش به طور غير طبيعي دچار تنش فوق العاده شود و البته در موقعيت ها و شرايط ديگري ممكن است تنش كودك در بيان همان كلمات ، چندان قابل ملاحظه نباشد و غير عادي به نظر نرسد .

بي ترديد ميزان تقلاي كودك در رواني كلامي ، از موقعيتي به موقعيت ديگر فرق مي كند. اين امر گاهي ممكن است كاملاً آشكار و قابل توجه و در مواقعي نيز بسيار اندك و تقريباً غير محسوس باشد. همچنين احتمال دارد كه تقلاي غيرعادي كودك در صحبت كردن ، براي مدت زمان طولاني از بين برود . در هر حالت ، وجود تنش و تقلاي غيرعادي در صحبت هاي كودك ، احتمال وقوع يك مشكل جدي و طولاني در رواني كلامي او را بيشتر مي كند.

6- لحظه ترس

ممكن است به هنگام صحبت كردن كودك و مواجه شدن او با كلمه ي به اصطلاح ترس آور ( كلمه اي كه كودك احتمال مي دهد در بيان آن دچار گير و وقفه شود ) امواجي از ترس را در چهره او مشاهده نماييد ؛ اگر چنين است به احتمال زياد كودك شما با تجارب ناخوشايندي از گير زبان مواجه شده ، در اين جهت تقلاهاي فراواني توأم با عكس العمل هاي هيجاني براي رها نمودن كلمه اي كه در تلفظ آن دچار وقفه شده و يا براي گريز از وقوع احتمالي گير مجدد زبان از خود نشان داده است . كودك شما بعضاً ممكن است علاوه بر ترس ، به خاطر اين كه نمي تواند كلمه خاصي را به راحتي تلفظ نمايد ، ناراحت شود و گريه كند. او ممكن است در موقعيت هاي مشخصي از بيان كلماتي خاص دچار ترس و اضطراب شود و يا اين كه بعضي اوقات اساساً از صحبت كردن هراس داشته باشد . اگر شما بتوانيد زماني كه هنوز ترس كودكتان از بيان كلمات ، اندك و گذراست به گونه اي بايسته به او كمك نماييد ، مطمئناً از قوت گرفتن و استمرار ترس كودك در صحبت كردن ، پيشگيري خواهيد كرد.

7- اجتناب و گريز

تجارب ناخوشايند تقلاهاي غيرعادي كودك در هنگام صحبت كردن و ترس از تلفظ كلمات موهوم ممكن است به زودي موجب شود كه كودك شما به طرق مختلف از صحبت كردن و بيان صحيح كلمه اي خودداري نمايد. او ممكن است تلفظ و بيان يك كلمه را تا زماني كه اطمينان حاصل كند كه مي تواند به سهولت و رواني آن را ادا كند به تأخير بيندازد . در اين حالت ، ممكن است به خوبي متوجه دفعات و ميزان مكث هاي كودك به هنگام صحبت كردن باشيد. گاهي از اوقات ، كودك شما ممكن است از حرف زدن اجتناب ورزد يا اين كه به هنگام صحبت كردن ، از كلمات جانشين و يا بي ارتباط به موضوع و يا صداهاي غيرمفهوم استفاده كند. همچنين ممكن است به هنگام صحبت كردن و در همه اوقات براي اين كه خودش را آماده كند تا كلمات يا جملات مورد نظرش را جور كرده ، بيان نمايد ، تأني و مكث هاي ظاهراً طبيعي در بيان كلمات و جملات از خود نشان دهد . اما به تدريج اين قبيل مكث هاي به ظاهر عادي ، به تأخيرها و وقفه هاي غيرطبيعي در بيان مطالب تبديل خواهد شد . اگر كودك شما حتي زماني كه دقيقاً مي داند چه مطلبي را مي خواهد بگويد ، صحبت نمي كند ، به احتمال قوي نگران صحبت كردن خود است و با اين كار مي خواهد تا آنجا كه ممكن است از حرف زدن خودداري نمايد.

اگر چه در اينجا علائم و نشانه هاي هشدار دهنده لكنت زبان به طور جداگانه مورد بحث واقع گرديد ، بايد توجه داشت كه اين علائم در غالب موارد توأماً ظاهر مي شوند. مثلاً واكنش هاي هيجاني مثل ترس ، و اجتناب از صحبت كردن غالباً همراه با تنش و تقلاهاي فوق العاده ي كودك در صحبت كردن ، قابل ملاحظه است و لرزش هاي عضلات دستگاه گويايي عمدتاً به لحاظ شدت اضطراب و تنش رواني كودك ظاهر مي شود .

علائم وقفه زبان ، علائم واكنش كودك

علائم هفت گانه اي كه بدان اشاره شد از دو جهت با مكث هاي عادي كودكان تفاوت دارد . در مورد دو علامت اول (يعني تكرار مكرر حروف يا كلمات ، و كشيده صحبت كردن يا طولاني ادا نمودن كلمات ) بايد متذكر شد كه بسياري از كودكان در صحبت كردن خود ، بدون اين كه به طور چندان قابل ملاحظه اي از محاوره عادي فاصله داشته باشند دچار اين نوع اختلالات گويايي مي گردند. البته اين نوع اختلالات گويايي( تكرار مكرر حروف و يا كشيده صحبت كردن ) در بعضي از كودكان كاملاً محسوس و قابل توجه است. لذا اگر مشاهده نموديد كه كودك شما در موقعيت هاي گوناگون و به دفعات متعدد دچار اين قبيل اختلالات گويايي مي شود ، بايد اين اختلالات را به عنوان علائمي از آغاز لكنت زبان تلقي كنيد و اقدامات لازم را در جهت تشخيص دقيق و اصلاح آن به عمل آوريد.

پنج علامت بعدي يعني لرزش عضلات دستگاه گويايي ، بلند كردن تن صدا ، تقلا و تنش ، لحظه ترس و خودداري از صحبت ، وقتي محسوس خواهد بود كه كودك شما در صدد نشان دادن واكنش در برابر وقفه هاي گويايي خودش باشد . اين قبيل رفتارهاي واكنشي كودك به طور خيلي جدي مانع جريان طبيعي كلام شده ، صحبت كردن او را مختل مي نمايد. اين رفتارها حاكي از آن است كه كودك شما سعي مي كند در برابر گيرها و وقفه هاي گويايي خودش كاري بكند . كودك ممكن است متوجه نباشد كه رفتارهاي واكنشي او در برابر كنش ها يا اختلالاتي است كه به طور غيرارادي بروز پيدا مي كند . گرچه بعضي از رفتارهاي واكنشي كودك مثل تنش رواني عضلاني و گريز از صحبت كردن ، ممكن است در آغاز ظاهراً مفيد به نظرش برسد، در درازمدت كاملاً مضر بوده ، اختلال كلامي كودك را بيشتر و شديدتر مي كند و ميزان ترس او از كلمات را افزايش مي دهد .

وجود اين علائم و رفتار كودك حاكي از آن است كه كودك شما ممكن است به تدريج دچار لكنت زبان جدي شود ، مگر آنكه در اين مرحله شما بتوانيد كمك مؤثري به او بنماييد. اگر تاكنون كاري در ارتباط با اختلال كلامي كودك خود انجام نداده ايد ، بهتر است او را براي انجام آزمايش هاي لازم به يكي از مراكز گفتار درماني يا نزد فرد متخصص آسيب شناسي زبان و گفتار و يا يك گفتار درمانگر مجرب كه در زمينه لكنت زبان تبحر دارد، ببريد . ايشان ممكن است بخواهند براي مدتي نحوه صحبت كردن كودك را زيرنظر قرار دهند و يا اين كه با تشخيص دقيق نوع اختلال گويايي كودك ، برنامه درماني مناسبي را در نظر بگيرند.

اگر مايل هستيد كه براي مدتي نحوه صحبت كردن كودك خود را به طور دقيق زير نظر بگيريد ، بهتر است به چند نكته بسيار مهم توجه داشته باشيد . همان طوري كه در زمينه هاي مختلف رشد قابل ملاحظه است ، رشد زبان ( سخن گفتن ) كودك نيز در روندي كاملاً منظم صورت نمي گيرد. لذا شما بايد انتظار داشته باشيد كه در بعضي از موقعيت ها ( در مقايسه با شرايط و موقعيت هاي ديگر ) كودك شما ممكن است اختلال بيشتري در صحبت كردن نشان بدهد. بنابراين با توجه به اوقات فراواني كه كودك شما بسيار روان و سليس صحبت مي كند ، از نشان دادن واكنشهاي هيجاني در مواقعي كه كودك دچار مشكل گويايي مي شود ، خودداري نماييد . سعي نكنيد هر وقت كه كودك دهانش را باز مي كند، او را نظاره نماييد. بيش از هر چيز ، به صحبت هاي او دقيقاً گوش بدهيد و سعي كنيد در مورد دفعاتي كه كودك دچار اختلال تكلمي مي شود و نيز كاهش يا افزايش اختلال گويايي ، او به طور صحيح قضاوت نماييد.

زماني كه كارشناس آسيب شناسي زبان و گفتار و يا گفتار درمانگر از شما مي خواهند كه به موارد خاصي در صحبت كردن كودك توجه كنيد ، سعي كنيد اين كار را با دقت و كاملاً بي طرفانه و بدون دخالت دادن احساس پدري و مادري انجام دهيد. اين كار ممكن است مشكل باشد ، اما شما مي توانيد مشاهده مستقل و عاري از احساسي خاص را تجربه كنيد و آن را بياموزيد.

01-02-2011, 10:16 AM	#1
Blue (کاربر باتجربه) تاریخ عضویت: Jan 2011 نوشته ها: 139	آيا هر كودكي كه در صحبت كردن مشكل دارد ، دچار لكنت زبان است؟ كودك و لكنت زبان 1- تكرار مكرر حروف و كلمات همه ي ما ( بخصوص كودكان كه سخن گفتن را ياد مي گيرند) بعضاً به هنگام صحبت ، حروف ، كلمات و يا جملاتي را تكرار مي كنيم . بنابراين تكرار مكرر كلمه اي ، براي كودك چهار ساله ، چندان غيرطبيعي نيست . بعضي اوقات ، ممكن است كلمات آغازين ( شروع جمله ) به صورت خيلي كشيده ادا شود . مثل « اَه » - « دَ » - « مَن » . و يا اين كه به هنگام شروع صحبت ممكن است بخشي از كلمات ، معمولاً بخش اول آنها ، تكرار شود . اگر كودك شما اين چنين تكرار كردن كلمات را در موقعيت هاي مختلف و با كلمات متنوع و بيش از حد عادي از خود نشان مي دهد ، ممكن است تا حدي با مشكل گويايي مواجه شده باشد . البته بايد توجه داشت كه براي كودكان ، تكرار بخشي از كلمات ( معمولاً سيلاب اول كلمات ) ، يك مرحله گذرا در روند صحبت كردن است ، اين كار بسيار شبيه به مرحله انجام حركات ناموزوني است كه كودكان وقتي مي خواهند راه رفتن يا دويدن را ياد بگيرند از خود نشان مي دهند. در هر حال تكرار مكرر كلمات ، يكي از نشانه هاي اوليه اي است كه گفتار درمان در بررسي احتمال وقوع لكنت به آن توجه دارد. 2 - طولاني ادا كردن كلمات در بعضي از مواقع ، كودكان به جاي تكرار كلمات يا صداها ، ممكن است صداي حرف اول كلمه اي را به طور قابل ملاحظه اي كش دهند و طولاني ادا نمايند ؛ مثلاً « م » كلمه مادر را بكشند « مادر» . اين دو علامت اوليه ، يعني تكرار كلمات و حروف و كشيده ادا كردن صداها ، ممكن است بعضي اوقات تقريباً در همه كودكان مشاهده شود. اما اگر اين نوع رفتارهاي كلامي بيش از حد عادي ، يعني به دفعات فراوان و در موقعيت هاي مختلف در كودك مشاهده شد و احساس كرديد كه اين امر بر توانمندي كودك در برقراري ارتباط كلامي با ديگران تأثير گذاشته است ، آن وقت لازم است كه به طور جدي در فكر اصلاح گويايي كودك خود باشيد . 3- لرزشهاي عضلات دستگاه گويايي گاهي ممكن است متوجه شويد كه كودك به هنگام صحبت ( آنگاه كه به نظر مي رسد در اداي كلمه اي دچار گير و وقفه زبان مي شود ) فك و عضلات كوچك اطراف دهانش حالت تكان يا لرزش پيدا مي كند ؛ اين قبيل لرزشهاي عضلات دستگاه گويايي ممكن است ضعيف يا شديد باشد . اين لرزش هاي عضلاني معمولاً با اختلال گويايي و عدم رواني كلامي همراه است . در اين حالت دهان كودك در يك موقعيت خاص دچار تنش و وقفه مي گردد و براي لحظاتي كودك قادر به توليد صدايي نيست . لذا كارشناسان گفتار درماني در بررسي وضعيت گويايي كودك ، به چگونگي احتمال وقوع و استمرار اين قبيل لرزشهاي عضلاني در دستگاه گويايي كودك توجه خواهند داشت . 4- تغيير در تن و آهنگ صدا اگر كودك شما احتمالاً دچار اختلال گويايي شده باشد ( لكنت زبان ) وقتي كه سعي مي كند كلمه اي را كه در آن دچار گير زبان شده است تلفظ نمايد ، ممكن است قبل از اداي كلمه ، تن و آهنگ صحبت او در تلفظ حرفي كه به صورت كشيده بيان مي شود ، بالا برود. اين تغيير غير عادي صدا ، ممكن است به تدريج بيشتر شده ، يا صداي كودك به طور ناگهاني بلند شود . در هر دو حالت كودك سعي مي كند كلمه اي را كه احتمالاً در تلفظ آن دچار گير و وقفه شده ، ادا كند. توجه داشته باشيد كه اين قبيل رفتارهاي كلامي كودك حاكي از نياز او به كمك شماست . 5- تقلا و تنش كودك شما ممكن است تلاش و تقلاي فراواني براي بيان و يا به عبارتي رها كردن كلمه اي كه در تلفظ آن دچار وقفه زبان گرديده ، از خود نشان دهد و يا وقتي كه مي خواهد كلمات خاصي را ادا كند دچار اضطراب شده ، دستگاه گويايي او مثل لبها ، زبان و گلو ، و همچنين سينه اش به طور غير طبيعي دچار تنش فوق العاده شود و البته در موقعيت ها و شرايط ديگري ممكن است تنش كودك در بيان همان كلمات ، چندان قابل ملاحظه نباشد و غير عادي به نظر نرسد . بي ترديد ميزان تقلاي كودك در رواني كلامي ، از موقعيتي به موقعيت ديگر فرق مي كند. اين امر گاهي ممكن است كاملاً آشكار و قابل توجه و در مواقعي نيز بسيار اندك و تقريباً غير محسوس باشد. همچنين احتمال دارد كه تقلاي غيرعادي كودك در صحبت كردن ، براي مدت زمان طولاني از بين برود . در هر حالت ، وجود تنش و تقلاي غيرعادي در صحبت هاي كودك ، احتمال وقوع يك مشكل جدي و طولاني در رواني كلامي او را بيشتر مي كند. 6- لحظه ترس ممكن است به هنگام صحبت كردن كودك و مواجه شدن او با كلمه ي به اصطلاح ترس آور ( كلمه اي كه كودك احتمال مي دهد در بيان آن دچار گير و وقفه شود ) امواجي از ترس را در چهره او مشاهده نماييد ؛ اگر چنين است به احتمال زياد كودك شما با تجارب ناخوشايندي از گير زبان مواجه شده ، در اين جهت تقلاهاي فراواني توأم با عكس العمل هاي هيجاني براي رها نمودن كلمه اي كه در تلفظ آن دچار وقفه شده و يا براي گريز از وقوع احتمالي گير مجدد زبان از خود نشان داده است . كودك شما بعضاً ممكن است علاوه بر ترس ، به خاطر اين كه نمي تواند كلمه خاصي را به راحتي تلفظ نمايد ، ناراحت شود و گريه كند. او ممكن است در موقعيت هاي مشخصي از بيان كلماتي خاص دچار ترس و اضطراب شود و يا اين كه بعضي اوقات اساساً از صحبت كردن هراس داشته باشد . اگر شما بتوانيد زماني كه هنوز ترس كودكتان از بيان كلمات ، اندك و گذراست به گونه اي بايسته به او كمك نماييد ، مطمئناً از قوت گرفتن و استمرار ترس كودك در صحبت كردن ، پيشگيري خواهيد كرد. 7- اجتناب و گريز تجارب ناخوشايند تقلاهاي غيرعادي كودك در هنگام صحبت كردن و ترس از تلفظ كلمات موهوم ممكن است به زودي موجب شود كه كودك شما به طرق مختلف از صحبت كردن و بيان صحيح كلمه اي خودداري نمايد. او ممكن است تلفظ و بيان يك كلمه را تا زماني كه اطمينان حاصل كند كه مي تواند به سهولت و رواني آن را ادا كند به تأخير بيندازد . در اين حالت ، ممكن است به خوبي متوجه دفعات و ميزان مكث هاي كودك به هنگام صحبت كردن باشيد. گاهي از اوقات ، كودك شما ممكن است از حرف زدن اجتناب ورزد يا اين كه به هنگام صحبت كردن ، از كلمات جانشين و يا بي ارتباط به موضوع و يا صداهاي غيرمفهوم استفاده كند. همچنين ممكن است به هنگام صحبت كردن و در همه اوقات براي اين كه خودش را آماده كند تا كلمات يا جملات مورد نظرش را جور كرده ، بيان نمايد ، تأني و مكث هاي ظاهراً طبيعي در بيان كلمات و جملات از خود نشان دهد . اما به تدريج اين قبيل مكث هاي به ظاهر عادي ، به تأخيرها و وقفه هاي غيرطبيعي در بيان مطالب تبديل خواهد شد . اگر كودك شما حتي زماني كه دقيقاً مي داند چه مطلبي را مي خواهد بگويد ، صحبت نمي كند ، به احتمال قوي نگران صحبت كردن خود است و با اين كار مي خواهد تا آنجا كه ممكن است از حرف زدن خودداري نمايد. اگر چه در اينجا علائم و نشانه هاي هشدار دهنده لكنت زبان به طور جداگانه مورد بحث واقع گرديد ، بايد توجه داشت كه اين علائم در غالب موارد توأماً ظاهر مي شوند. مثلاً واكنش هاي هيجاني مثل ترس ، و اجتناب از صحبت كردن غالباً همراه با تنش و تقلاهاي فوق العاده ي كودك در صحبت كردن ، قابل ملاحظه است و لرزش هاي عضلات دستگاه گويايي عمدتاً به لحاظ شدت اضطراب و تنش رواني كودك ظاهر مي شود . علائم وقفه زبان ، علائم واكنش كودك علائم هفت گانه اي كه بدان اشاره شد از دو جهت با مكث هاي عادي كودكان تفاوت دارد . در مورد دو علامت اول (يعني تكرار مكرر حروف يا كلمات ، و كشيده صحبت كردن يا طولاني ادا نمودن كلمات ) بايد متذكر شد كه بسياري از كودكان در صحبت كردن خود ، بدون اين كه به طور چندان قابل ملاحظه اي از محاوره عادي فاصله داشته باشند دچار اين نوع اختلالات گويايي مي گردند. البته اين نوع اختلالات گويايي( تكرار مكرر حروف و يا كشيده صحبت كردن ) در بعضي از كودكان كاملاً محسوس و قابل توجه است. لذا اگر مشاهده نموديد كه كودك شما در موقعيت هاي گوناگون و به دفعات متعدد دچار اين قبيل اختلالات گويايي مي شود ، بايد اين اختلالات را به عنوان علائمي از آغاز لكنت زبان تلقي كنيد و اقدامات لازم را در جهت تشخيص دقيق و اصلاح آن به عمل آوريد. پنج علامت بعدي يعني لرزش عضلات دستگاه گويايي ، بلند كردن تن صدا ، تقلا و تنش ، لحظه ترس و خودداري از صحبت ، وقتي محسوس خواهد بود كه كودك شما در صدد نشان دادن واكنش در برابر وقفه هاي گويايي خودش باشد . اين قبيل رفتارهاي واكنشي كودك به طور خيلي جدي مانع جريان طبيعي كلام شده ، صحبت كردن او را مختل مي نمايد. اين رفتارها حاكي از آن است كه كودك شما سعي مي كند در برابر گيرها و وقفه هاي گويايي خودش كاري بكند . كودك ممكن است متوجه نباشد كه رفتارهاي واكنشي او در برابر كنش ها يا اختلالاتي است كه به طور غيرارادي بروز پيدا مي كند . گرچه بعضي از رفتارهاي واكنشي كودك مثل تنش رواني عضلاني و گريز از صحبت كردن ، ممكن است در آغاز ظاهراً مفيد به نظرش برسد، در درازمدت كاملاً مضر بوده ، اختلال كلامي كودك را بيشتر و شديدتر مي كند و ميزان ترس او از كلمات را افزايش مي دهد . وجود اين علائم و رفتار كودك حاكي از آن است كه كودك شما ممكن است به تدريج دچار لكنت زبان جدي شود ، مگر آنكه در اين مرحله شما بتوانيد كمك مؤثري به او بنماييد. اگر تاكنون كاري در ارتباط با اختلال كلامي كودك خود انجام نداده ايد ، بهتر است او را براي انجام آزمايش هاي لازم به يكي از مراكز گفتار درماني يا نزد فرد متخصص آسيب شناسي زبان و گفتار و يا يك گفتار درمانگر مجرب كه در زمينه لكنت زبان تبحر دارد، ببريد . ايشان ممكن است بخواهند براي مدتي نحوه صحبت كردن كودك را زيرنظر قرار دهند و يا اين كه با تشخيص دقيق نوع اختلال گويايي كودك ، برنامه درماني مناسبي را در نظر بگيرند. اگر مايل هستيد كه براي مدتي نحوه صحبت كردن كودك خود را به طور دقيق زير نظر بگيريد ، بهتر است به چند نكته بسيار مهم توجه داشته باشيد . همان طوري كه در زمينه هاي مختلف رشد قابل ملاحظه است ، رشد زبان ( سخن گفتن ) كودك نيز در روندي كاملاً منظم صورت نمي گيرد. لذا شما بايد انتظار داشته باشيد كه در بعضي از موقعيت ها ( در مقايسه با شرايط و موقعيت هاي ديگر ) كودك شما ممكن است اختلال بيشتري در صحبت كردن نشان بدهد. بنابراين با توجه به اوقات فراواني كه كودك شما بسيار روان و سليس صحبت مي كند ، از نشان دادن واكنشهاي هيجاني در مواقعي كه كودك دچار مشكل گويايي مي شود ، خودداري نماييد . سعي نكنيد هر وقت كه كودك دهانش را باز مي كند، او را نظاره نماييد. بيش از هر چيز ، به صحبت هاي او دقيقاً گوش بدهيد و سعي كنيد در مورد دفعاتي كه كودك دچار اختلال تكلمي مي شود و نيز كاهش يا افزايش اختلال گويايي ، او به طور صحيح قضاوت نماييد. زماني كه كارشناس آسيب شناسي زبان و گفتار و يا گفتار درمانگر از شما مي خواهند كه به موارد خاصي در صحبت كردن كودك توجه كنيد ، سعي كنيد اين كار را با دقت و كاملاً بي طرفانه و بدون دخالت دادن احساس پدري و مادري انجام دهيد. اين كار ممكن است مشكل باشد ، اما شما مي توانيد مشاهده مستقل و عاري از احساسي خاص را تجربه كنيد و آن را بياموزيد.

کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)