برخورد مناسب در برابر لکنت زبان کودک

[Blue]

چگونه مي توان نسبت به لكنت كودك ، برخورد مناسب و مطلوب داشت؟

نسبت به لكنت كودك واكنش داشته باشيد.

بيشتر اوقات ، سعي كنيد اصلاً واكنشي در برابر لكنت كودك نشان ندهيد! به گونه اي كه گفته شود واكنش شما نسبت به لكنت كودك همانند عكس العمل شما نسبت به صحبت هاي عادي و روان اوست. لكنت مي تواند به صورت يك مسئله مزاحم و پريشان كننده براي كودك درآيد . در اين صورت بي توجهي كامل از طرف شما نادرست خواهد بود . در اين حالت سعي كنيد بدون ابراز هرگونه انتقاد يا دلسوزي و يا حتي حالتي از تعجب ، به او نشان دهيد كه متوجه نحوه صحبت او شده ايد. لازم نيست به كودك بگوييد كه او بايد كاري درباره آن بكند ، شما مي توانيد خطاب به او بگوييد : واقعاً در گفتن آن كلمه گير كرده بودي ؟ يا خيلي به زحمت افتادي تا اون كلمه را بگي ؟ و يا ، اصلاً خنده دار نيست، مگه نه ؟ اين قبيل اظهارات بايد به عنوان واقعيت هاي موجود تلقي گردد.

در مواقع ديگر با نگاهي متبسم به كودك بگوييد : بعضي وقت ها كلمه ها خيلي راحت از دهان آدم بيرون نمي آيند . گاه تركيبي از صداها ، و طول و ترتيب زماني صحبت هاي كودك خنده دار مي شود ، در اين حالت به اتفاق بخنديد و بعد براي مدتي با كودك صحبت كنيد. حتي شما مي توانيد تا حدودي ( خيلي كم ) دلسوزي محبت آميز خودتان را هم به او نشان دهيد. چگونگي تغيير تن و آهنگ صداي شما و ترتيب زماني اين واكنش ها بسيار حياتي هستند. ما بعضاً در مراكز گفتار درماني با والديني مواجه مي شويم كه به خوبي ياد گرفته اند چگونه با اين مشكل به نحو بسيار زيبايي برخورد نمايند. مادري احساس نگراني و ترس خود را از لكنت كودك به نگرشي از تحسين و تشويق نسبت به پسرش تبديل كرده بود، زيرا او به رغم لكنت شديد زبانش ، توانسته بود ارتباط كلامي مستمري با ديگران برقرار نمايد. اين نوع تحسين واقعاً در صداي اين مادر منعكس بود.

ما اذعان داريم كه براي شما بسيار دشوار است كه نگراني و احساس تأسف خودتان را ، زماني كه كودك شما با لكنت تقلا مي كند، بروز ندهيد ؛ اما سعي كنيد كه بر نگراني و اضطراب شما چيزي اضافه نشود. ممكن است لازم باشد قبل از آنكه مطابق آنچه ما توصيه نموده ايم عمل نماييد ، سعي كنيد براي مدتي احساسات دلسوزانه خودتان را در مورد كودك سركوب نماييد. نظر ما اين است كه بگذاريد اين احساسات به صورت نگرش مثبت و علاقه و محبت سازنده شما نسبت به كودك جلوه گر شود و كودكتان را به مراتب بيش از يك لكنتي ببينيد. مسئله لكنت زبان كودك يك بعد فوق العاده كوچك از ابعاد گوناگون و يكپارچه وجود اوست! در واقع لكنت مسئله كوچكي است كه بايد براي درمان آن تلاش كرد ، درست مثل شب ادراري و يا انگشت مكيدن كودك . در ارتباط با اين اختلالات بايد بسيار ظريف و حساس عمل كرد.


با كودك درباره لكنت زبانش صحبت كنيد.

بعضي از كارشناسان آسيب شناسي گفتار ممكن است مدتها با والدين كودكاني كه لكنت دارند همكاري كنند ، بدون آنكه به خود كودك درباره لكنت زبان چيزي بگويند . به هر حال وقتي كه كودك نزد گفتار درمانگر مي رود، احتمالاً لازم است كه به او گفته شود، علت مراجعه به مركز گفتار درماني اين است كه او در صحبت كردن كمي مشكل دارد ، يعني دچار وقفه زبان مي شود .

در هر صورت ضروري است كه يك كارشناس مجرب با گوش دادن به نحوه صحبت كردن كودك ، مشكل او را ارزيابي كند و راههاي كمك به وي را ارائه نمايد. كودك ممكن است درباره نحوه صحبت كردن خود سؤالاتي داشته باشد ، مثلاً بپرسد : من چرا نمي توانم خوب حرف بزنم ؟ چرا وقتي مي خواهم حرف بزنم زبانم بند مي آيد و يا اين كه بگويد : چرا من اين گونه هستم ؟ در مواقع ديگر ، وقتي كه متوجه مي شويد چهره كودك فوق العاده گرفته و پريشان است، احتمالاً اين امر حاكي از نياز او به عكس العمل مثبت ، توجه و محبت شماست. ممكن است احساس كنيد كه كودك در اين انديشه است كه به نحوي لكنت خودش را پنهان نمايد. در اين صورت نيز اگر شما خيلي راحت و بدون تشويش درباره لكنت با او صحبت كنيد ، بسيار سودمند خواهد بود .

پاسخ به اين سؤال كودك كه : "چرا من لكنت دارم"؟ يكي از مشكل ترين كارهاي شماست . اما شما مي توانيد با توضيحي كوتاه ، به بهترين نحو ممكن او را قانع نماييد. در اينجا يك نمونه از پاسخ هايي كه شما مي توانيد به كودك بدهيد ارائه مي شود:

همه ي ما به هنگام صحبت كردن ، بعضي وقت ها گير مي كنيم و نمي توانيم راحت حرف بزنيم . بعضي از ما خيلي بيشتر از ديگران دچار گير و وقفه زبان مي شويم. البته بچه هاي كوچك مثل شما بيشتر دچار مكث شده و يا زبانشان مي گيرد، علتش هم اين است كه آنها هنوز دارند صحبت كردن را ياد مي گيرند. بچه هاي كوچك در راه رفتن و دويدن هم بعضي وقت ها مي لغزند و زمين مي خورند . اما خيلي از بچه ها وقتي كه در صحبت كردن با مشكل روبرو مي شوند و گير مي كنند زيادي به خودشان فشار مي آورند و تقلا مي كنند ، اين تقلا كردن ها و فشارها ، صحبت كردن آنها را بدتر مي كند.

با جلب توجه كودك به لغزش هاي كلامي خودتان ، وقتي كه اتفاق مي افتند ، مي توانيد به او كمك كنيد تا واقعاً باور نمايد كه همه ما بعضي وقت ها در صحبت كردن دچار مشكل مي شويم و هميشه نمي توانيم روان و سليس حرف بزنيم .

به هر سؤالي كه كودك مطرح مي كند و متضمن اين نكته است كه آيا در او اشكالي وجود دارد يا نه ، پاسخ شما بايد كلمه نه باشد و به دنبال آن شرح كاملي از چگونگي بروز لكنت ارائه بدهيد. از اين فرصت ها استفاده كنيد و بار ديگر به او اطمينان بدهيد كه اشكالي ندارد وقتي كه احساس مي كند نمي تواند به راحتي صحبت كند ، دچار گير زبان بشود. هدف اصلي اين است كه تا حد ممكن براي كودك توضيح بدهيد . سعي كنيد توضيحات شما بسيار ساده باشد و از حالات هيجاني و هرگونه اظهار نظرهاي پيچيده و معما گونه خودداري نماييد.