ناتوانی روانپزشکی و حضور در دانشگاه

[roya]

چگونه مي توان در عين داشتن يك ناتواني روانپزشكي در دانشگاه موفق بود

واقعيت : بسياري از كساني كه ناتواي روانپزشكي دارند با موفقيت دانشگاه را به اتمام مي رسانند ! (( در آغاز خيلبي ها مي كوشيدند مرا از رفتن به دانشگاه دلسرد كنند . آنها فكر مي كردند كه من قادر به مقابله با فشار رواني نيستم در مواردي ( بويژه در ايام امتحان) خودم نيز فكر مي كردم قادر به مقابله نيستم! اما من ادامه دادم وسپس به دوره فوق ليسانس رفتم ....))


با احترام دانشجوي فوق ليسانس

زندگي دانشگاهي براي هر كسي مي تواند مشكل و تجربه اي چالش برانگيز باشد، اما براي كساني كه دچار ناتواني روانپزشكي هستند در مواردي غير قابل تحمل به نظر مي رسد .بهر حال ، در صورت برنامه ريزي دقيق ، اين ناتواني مانعي اجتناب ناپذير در مقابل موفقيت تحصيلي نيست.


آيا مشكلات خود را بازگو مي كنيد؟

تصميم گيري براي گفتن وضعيت خود به ديگران مسئله اي دشوار براي دانشجويان داراي ناتواني روان پزشكي است. خود افشايي مزايايي دارد، اما بسياري از مردم مي ترسند كه در صورت خود افشايي آسيب پذير شده ، انگشت نما گشته ويا به دليل عقايد و فرضيه هاي اشتباه مردم ، از طرف آنها مورد بد فهمي قرار خواهند گرفت .

بيان كردن مسايل دروني يك تصميم گيري شخصي است و شما بايد وضعيت خود و پيشامدها را مورد ملاحظه قرار دهيد بعضي از مسايل كه بايد مورد بررسي قرار دهيد اينها هستند:

· چگونه مي توانم از خود افشايي استفاده ببرم؟
· به چه كسي در مورد خودم بگويم و چرا؟
· به چه كس ديگري مي توانم بگويم وچرا؟
آيا حمايت بهتري بدست خواهم آورد؟
· آيا هم كلاسيها مي توانند حمايت عاطفي و عملي ( از قبيل گروههاي مطالعه ، مشاركت در يادداشتها ي كلاسي ) برايم قراهم كنند؟
· آيا در دانشگاه سرويسهاي حمايتي وجود دارند تا بتوانيم از آنها استفاده كنم ؟
· آيا كادر دانشگاه مي توانند نيازهاي ويژه مرا در نظر بگيرند؟
آيا خود افشايي تاثيرات سوئي براي من خواهد داشت؟
آيا لكة ننگي براي من خواهد شد؟
آيا ديگران براي هميشه مرا يك بيمار رواني خواهند شناخت؟


خودت و بيماري ات را بشناس

تا آنجا كه ممكن است در مورد وضعيت خود و هر چيزي كه آن را بدتر مي كند، اطلاعات كسب كنيد. درمانها و داروها و تاثيرات آنها بر روي خودتان را بشناسيد ونيز تاثيرات آنها بر زندگي دانشگاهي تان را بازشناسي كنيد. همچنين ممكن است روشهايي براي كنترل وضعيت تان ويا حتي پيشگيري از يك دوره بيماري وجود داشته باشد. با يك فرد متخصص مورد اطمينان در مورد اينكه چه اقدامي براي شما كارساز است، هم فكري كنيد.


نقاط قوت خود را بشناسيد

نقاط قوت خود را شناخته و چگونگي استفاده از آنها را در زندگي دانشگاهي ياد بگيريد. به عنوان مثال ، ممكن است شما شبها بهتر از صبحها كار كنيد. بنابراين بهتر است كه اوقات مطالعه تان را در عصر ها قرار دهيد. يا در محيطهاي طبيعي تمركز بهتري داشته باشيد، بنابراين در پاركها درس بخوانيد .اين امر بهشما كمك مي كند تا فهرستي از نقاط قوت خود را تهيه كرده وسپس چگونگي استفاده از آنها را در تكاليف تحصيلي تان تعيين نمائيد . (( داروهايم صبحها مرا خواب آلوده مي كنند من مي توانم درسهاي قبل از ظهرم را در اين ترم تغيير دهم)).
اين امر فضيه رابه نفع شما مي كند.


حوزه هايي را كه در آنها نيازمند كمك هستيد، مشخص كنيد

اين امر ممكن است بطور ساده نياز به استفاده از معلم خصوصي يا نياز به كمك جهت برنامه ريزي درسي باشد. كمك خواستن ممكن است يك ضعق تلقي شود. شناخت اينكه كجا و كي نياز به كمك داريد خودش يك نقطه قوت است. خدمات ومتخصصاني در دانشگاه ( مثلا در دفتر مشاوره ) وجود دارند كه مي توانند به شما كمك كنند . همچنين اعضاي گروه آموزشي و همكلاسيها نيز مايل هستند به شما كمك كنند، اگر شما بخواهيد.


از پيش برنامه داشته باشيد

از آنجا كه اغلب ناتواني هاي روانپزشكي ماهيت داوره اي دارند، سازمان دار بودن قعاليت هايتان و به تعويق نينداختن هيچ چيز امري اساسي است . انجام فشردة كارها ( مثلا مطالعه ) ممكن است تاكتيك مؤثري باشد. اما امكان دارد به شدت فشارزا باشد. اگر فشار رواني موجب بدتر شدن وضعيت شما گردد عاقلانه خواهد بود كه از تداوم مطالعه و نوشتن تكاليف خود داري نمائيد.

براي اينكه در مواقع خطا چه كاري انجام خواهيد داد برنامه داشته باشيد. در اغلب موارد ترك تحصيل به هنگام وقوع بحران امري غريزي و طبيعي براي دانشجويان است ، اما راه حلها ي ديگري نيز وجود دارند. يك نقشه احتمالي ازقبيل نظام بيمه مي تواند به عنوان يك دفاع شخصي در مقابل فشار رواني اضافي به هنگام بيماري عمل كند .دوباره منابع حمايتي در دسترس در دانشگاهتان را پيدا و از آنها استقاده كنيد!