ستاره هايي كه خاموش مي شوند

[mehdi21]

ستاره هايي كه خاموش مي شوند

پاتريك استوارت، بازيگر مشهور سينماي امريكا مي گويد: مسووليت بخشي از خشونت هايي كه در سراسر جهان بر زنان روا داشته ميشود، به عهده صنعت فيلم و سينما ست و به همين دليل، سينما هم بايد در اين خصوص سرزنش شود.

استوارت در آغاز همايش مربوط به مبارزه با خشونت عليه زنان، كه روز جمعه 5 مارس از سوي سازمان بين المللي عفو عمومي برگزار شد، صنعت سينما را در ارتباط با اشاعه فرهنگ و كليشه رفتارهاي خشونت آميز با زنان سرزنش كرد. او مي گويد خود در كودكي شاهد بوده چگونه پدرش هر روز مادرش را كتك مي زده و در حين كتك زدن مادرش عادت داشته يكي از تكه كلام هاي، بازيگر فيلم «بيل را بكش» را بر زبان جاري كند. وي در ادامه مي افزايد: «در اينجا هر گونه فيلمي را همچون فيلم «بيل را بكش» تحريم مي كنم. گفته شده بود اين فيلم در خصوص به قدرت رسيدن زنان است، اما در اصل، نمايش دهنده زناني بود كه پس از به قدرت رسيدن، درصدد كشتن هم جنسان خود بر مي آمدند.»

استوارت كه در فيلم «سفر ستاره» نقش كاپيتان جان كوك را بازي مي كند، زماني كه از دوران كودكي اش كه شاهد كتك خوردن هاي مادرش توسط پدر خود بوده، صحبت مي كند ناخودآگاه به گريه مي افتد. او مي گويد: در كودكي از داد و فريادهاي پدر الكلي اش و كتك خوردن هاي بي امان مادرش و خشونتي كه پدرش به مادر او روا مي داشته، احساس حقارت و از اين كه شاهد بي تفاوتي مردم و همسايگانشان بوده ، احساس تنفر مي كرده است: «من مي ديدم كه چگونه جامعه، پليس، دكترها و حتي همسايگانمان سعي مي كردند از كنار اين همه خشونت بسادگي بگذرند و ساكت بمانند. خشونت به زنان، جوامع بشري را از بين مي برد و اگر تك تك ما دستانمان را به نشانه اعتراض بالا نبريم، خودمان بخشي از اين مشكل شده ايم.»

بنا به گفته مسوولان سازمان عفو عمومي بين الملل، از هر 3 زن در سراسر دنيا يك نفر مورد ضرب و شتم يا هتك حرمت قرار گرفته است. گزارش ها حاكي از آن است كه از زمان حمله امريكا به عراق، ماهانه 70 زن از شهر بغداد دزديده شده و به مراكز تجارت جنسي فروخته شده اند. وي در ادامه مي افزايد: «آينده اين سياره به خاطر اين همه بي حرمتي نسبت به زنان در خطر است.»

در همين راستا روزنامه اينديپندنت نيز در روز 6 مارس گزارشي چاپ كرده است. در اين گزارش آمده است: خشونت نسبت به زنان و دختران را نيز بايد در فهرست اعمال تروريستي، تبعيض نژادي و شكنجه، كه آزادي انسان ها را در سراسر دنيا تهديد مي كند، قرار داد. بنا به گفته سازمان حقوق بشر از هر 3 زن در سراسر دنيا يك نفر مورد ضرب و شتم يا سوء استفاده هاي جنسي قرار مي گيرد. در انگلستان از هر 4 زن، يك زن با رفتارهاي خشونت آميز از سوي همسر خود مواجه است.

3 روز پيش از آغاز روز جهاني زن، سازماني كه مركز اصلي اش در انگلستان قرار دارد، اقدام به جمع آوري مدارك مربوط به انواع خشونت هايي كرده كه در سراسر دنيا به زنان و دختران روا داشته مي شود، از خشونتي كه مردان انگليسي بر زن خود روا مي دارند، تا دختر بچه هاي سيرالئوني كه توسط پدرانشان به مراكز برده داري فروخته مي شوند.

خانم كان، دبير كل سازمان عفو بين الملل در مجمعي كه روز جمعه بر پا شد، اعلام داشت: «مساله رفتارهاي خشونت آميز با زنان همچون بيماري سرطان است كه هسته جوامع بشري را ذره ذره مي خورد و از بين مي برد.»

گزارش 122 صفحه اي سازمان عفو بين الملل هم حاكي از آن است كه تعداد زنان اروپايي كه قرباني رفتارهاي خشونت آميز شده اند، بسيار بيش از زناني است كه بر اثر كشيدن سيگار يا حوادث خودرو جان خود را از دست داده اند. در ادامه اين گزارش آمده است؛ 70 درصد زناني كه در سراسر دنيا به قتل مي رسند، از سوي همسران خود قرباني شده اند و سالانه بيش از 2 ميليون دختر زير 15 سال به بازارهاي تجارت جنسي فروخته مي شوند.

طبق گزارش صليب سرخ جهاني در سا ل1994 طي كشتارهاي نژادي كشور رواندا صدها هزار تن از زنان به طور كاملاً سازماندهي شده مورد بي حرمتي قرار گرفته اند و بسياري از اين زنان بر اثر همين بي حرمتي به ويروس ايدز مبتلا شده اند و در بسياري از كشورهايي كه هتك حرمت زنان به يكي از ابزارهاي مهم جنگ بدل شد، از جمله كشورهايي چون افريقا، افغانستان يا بوسني و هرزگوين، دختران و زنان بسياري از سوي مردان خانواده هايشان كشته شده اند، چرا كه به عقيده مردان خانواده، اين زنان ديگر مستحق داشتن يك زندگي خوب نيستند و نمي توانند و نبايد ازدواج كنند.

جنگها پايان مي پذيرند اما با پايان يافتن جنگ، خشونت هاي ناشي از آن پايان نمي پذيرد. نتايج يك تحقيق از ارتش امريكا حاكي از آن است كه ميزان خشونتي كه افراد ارتشي به زنان خود روا مي دارند، 3 برابر مردان معمولي است. در كشوري چون افريقاي جنوبي كه بيشترين مبتلايان ويروس ايدز را داراست و جايي كه بيشترين دخترانش براي اولين بار به زور مورد تجاوز و هتك حرمت قرار مي گيرند، در سال 2002، 54 هزار مورد اقدام به تجاوز جنسي گزارش شده است. عمق اين فاجعه را زماني مي توان بهتر درك كرد كه بدانيد در كشوري چون انگلستان كه در مقايسه با افريقا بحث بي حرمتي به زنان از قباحت اجتماعي كمتري برخوردار است، تنها يك مورد از 5 مورد بي حرمتي به زنان به پليس گزارش مي شود.

امريكا: در اين كشور در هر 90 ثانيه يك زن مورد تجاوز جنسي قرار مي گيرد و روزانه 4 زن بر اثر خشونت هاي خانوادگي جان مي بازند.

شيلي: تنها 3 درصد زناني كه مورد بي حرمتي قرار مي گيرند، حاضر به بيان گزارش اتفاقي شده اند، كه برايشان افتاده است.

مكزيكو: در نزديكي هاي خوارز تقريباً 370 زن در 10 سال گذشته به قتل رسيده اند.

روسيه: سالانه 14 هزار مرگ محلي زناني كه به قتل رسيده اند، گزارش شده است.

انگلستان: در هر هفته 2 زن بر اثر خشونت به قتل مي رسند و در هر دقيقه يك تلفن به مركز خدمات فوري پليس زده مي شود و تا سال 2003 بيش از 14 هزار مورد هتك حرمت گزارش شده است كه ميزاني بالاتر از 8 درصد را نشان مي دهد.

پاكستان: حداقل سالانه 1000 زن به خاطر احقاق ارزشهاي خانوادگي از سوي مردان خانواده به قتل مي رسند.

چين: ميزان تولد دختران نسبت به پسران 100 به 119 است كه در حالت طبيعي بايد تعدادي معادل 100 به 103 باشد.

سيرالئون: بيشتر از نيمي از زنان پس از درگيري هايي كه در سال 1999 آغاز شد، از خشونت هاي جنسي رنج مي برند.