تعریفی از افسردگی

[roya]

تعریفی از افسردگی

افسردگی یكی از مسایل و مشكلات مهم بهداشت جامعه می باشد. اختلالات افسردگی با كاركرد اجتماعی و شخصی تداخل می كند و بیماران افسرده، كسانی هستند كه ذهن، رفتار، جسم و خلق آنان تحت تاثیر قرار گرفته است. افراد افسرده ممكن است كه توانایی انجام فعالیتها و مسئولیتهای معمول و عادی شغلی خود را از دست بدهند.


● افسردگی چیست؟

افسردگی عبارت است از احساس غم، دلسردی و یا ناامیدی كه فردی حداقل به مدت ۲ هفته در اغلب روزها و در اغلب ساعات روز به علاوه علایم همراه، داشته باشد.

افسردگی یكی از مسایل و مشكلات مهم بهداشت جامعه می باشد. اختلالات افسردگی با كاركرد اجتماعی و شخصی تداخل می كند و بیماران افسرده، كسانی هستند كه ذهن، رفتار، جسم و خلق آنان تحت تاثیر قرار گرفته است. افراد افسرده ممكن است كه توانایی انجام فعالیتها و مسئولیتهای معمول و عادی شغلی خود را از دست بدهند.


● علایم بیماران افسرده چیست؟

از دست دادن علاقه، بی حوصلگی، ناتوانی از لذت بردن، احساس ناامیدی، بی حالی و خستگی، بی خوابی، گوشه گیری اجتماعی، احساس پوچی نمودن، كاهش یا از دست دادن میل جنسی، بی اشتهایی و یا پرخوری، عدم تمركز فكری و اختلال درتصمیم گیری فرد، احساس گناه شدید، داشتن افكار خودكشی، شكایات جسمانی مختلف نظیر سردرد یا درد قفسهٔ سینه بدون وجود شواهدی از بیماری جسمی، مضطرب بودن، وحشت زدگی وخیم ترین پیامد دورهٔ افسردگی، اقدام به خودكشی است.


● علل افسردگی چیست؟

برای افسردگی حقیقی، علت واحد و مشخصی را نمی توان مطرح كرد. بعضی از عوامل زیست شناختی نظیر بیماریهای جسمی، اختلالات هورمونی، و نیز مصرف برخی داروها می توانند نقش داشته باشند.


● عوامل افزایش دهنده خطر برای بروز افسردگی چیست؟

عصبانیت یا احساس دیگری كه ابراز نشده باشد، داشتن شخصیتی وسواسی، جدی یا شدیداً وابسته، سابقهٔ خانوادگی افسردگی، وابستگی به الكل، شكست در ازدواج، شغل و یا روابط با دیگران، مرگ یكی از نزدیكان كه برای فرد مهم باشد، انجام برخی از اعمال جراحی نظیر برداشتن پستان به خاطر سرطان، زنانی كه دچار یائسگی می شوند، مصرف برخی داروها، نظیر رزرپین و داروهای مسدود كننده گیرنده بتا آدرنرژیك ( مانند: پروپرانول، آتنولول) و داروهای آرام بخش و خواب آور. همچنین برخی از بیماریهای سیستمیك مزمن، نظیر دیابت، سرطان لوزالمعده و اختلالات هورمونی.


● عواقب مورد انتظار:

در بسیاری از موارد، بیماری به خودی خود بهبود می یابد، اما با مراجعه به پزشك و رعایت توصیه های داده شده توسط پزشك می توان دوره بیماری را كوتاه كرد. همچنین بایستی روش های مقابله با افسردگی را آموخت. نباید فرد نسبت به بهبودی خود دید منفی داشته باشد.


● عوارض احتمالی:

مهمترین عارضه ای كه فرد را تهدید می كند، خطر اقدام به خودكشی در فرد افسرده است كه علایم هشدار دهنده آن عبارتند از:

گوشه گیری از خانواده و دوستان، به زبان آوردن اینكه می خواهد همه چیز را تمام كند، اقدام به نوشتن وصیت نامه و نیز خوشحالی ناگهانی پس از احساس ناامیدی طولانی مدت.


● اصول درمانی در بیماران افسرده به چه نحوی است؟


الف) استفاده از درمانهای دارویی ضد افسردگی :

دارو درمانی برای بیمارانی استفاده می شود كه افسردگی طولانی مدت یا نسبتاً شدید داشته باشد. همچنین به بیماران افسرده باید خاطر نشان كرد كه مصرف هیچ كدام از داروهای ضد افسردگی موجب اعتیاد نمی شود تا با قطع مصرف داروها از طرف بیماران مواجه نشویم.

ب) استفاده از روان درمانی به شكل های مختلف و متناسب با هر كس، مثلاً چاره جویی برای حل مشكلات بیمار و افزودن بر قدرت مقابله بیمار با مسائل به كمك مشاور یا روانشناس

ج) متعادل نمودن شرایط اجتماعی _ اقتصادی زندگی به نحوی مناسب و مقدور، نظیر كاستن از ساعات كار شبانه و تغییر شغل به محیطی كه فشار روحی برای بیمار نداشته باشد.
توصیه به انجام فعالیتهای ورزشی مناسب و منظم، توصیه به ترك الكل و رعایت یك رژیم غذایی متعادل و كم چرب.