ضرورت ازدواج

[sonya]

ضرورت ازدواج-وجوب ازدواج در دوران كنوني

اولين مرحله براي فراهم شدن زمينه هاي يك ازدواج آسان وباموفقيت ، موضوع وجوب ازدواج براي جوانان است. شايد مناسب باشد كه قبل از پرداختن به اين مبحث ، ازدواج را از نظر احكام اسلام مورد بررسي قرار دهيم ؛ يعني براساس احكام پنج گانه ي واجب ، مستحب، مكروه وحرام ، بدانيم ازدواج در زمره ي كداميك قرار مي گيرد؟

(در نگاه اوليه ازدواج « يك مستحب مؤكّد» جلوه مي نمايد، اما با نگاه دقيق تر در مي يابيم فقهاي اسلام در هر پنج بخش احكام خمسه ، به مسأله ي ازدواج پرداخته اند ؛ يعين ازدواج گاهي واجب ، گاهي مستحب ، گاهي مباح ، گاهي مكروه و گاه حرام گرديده است ! زيرا ازدواج در شرايط و افراد مختلف حكم متفاوتي پيدا خواهد كرد. چنانكه ازدواج با محارم « حرام » است ودر مقابل اگر كسي به دليل عدم كنترل غريزه ي جنسي به معصيت بيفتد ، ازدواج بر او «واحب » است .)

در شرايط كنوني جامعه وبا توجه به وتوسعه ي ارتباطات وتهاجم فرهنگي رسانه ها، مي توان امر ازدواج را از اهم واجبات به شمار آورد؛ زيرا متأسفانه لغزشگاه هاي فراواني بر سر راه جوانان كشورمان ايجاد گرديده است به طوري كه در اين شرايط واقعاً « در جواني پاك بودن شيوه ي پيغمبري است». براين اساس اگر جواني احساس كند قادر به كنترل غرايز جنسي خود نيست ، امر ازدواج بر او واجب است وبه طور طبيعي طبق فتواي فقها ، اين جوان راهي جز مبادرت به ازدواج ندارد. به عبارت ديگر فرصتي براي تصميم گيري در اين زمينه نيست كه بگويد من بايد فكر كنم كه آياخوب است ازدواج كنم يا نه ؟

با اين مقدمه مي توان گفت براي بخش زيادي از جوانان جامعه ي ما ، ازدواج حكم واحب را دارد. البته نبايد به گناه وخطا افتادن راصرفاً درمسائل جنسي و گناهان كبيره دانست ؛ زيرا تأثير منفي مجرد ماندن جوانان وغليان شهوت در وجود ايشان موجب مي شود با حالات ناشي از اين مسأله در واجباتشان خللي ايجاد شود. مثلاً جوشش غريزه ي جنسي ، توفيق كسب علم ويا عبادتي با حضور قلب را به او نمي دهد وگاه در پي سرخوردگي ها وبيم به گناه افتاده ، از روابط اجتماعي خود مي كاهد و رفته رفته تأثيرات رواني اين رفتار ، موجب عصبي شدن وتند خويي او مي گردد .

از تأثيرات جانبي ناشي از اين مسأله مي توان بي ميلي به كار وفعاليت به درس ومطالعه وبي ميلي به معاشرت ومصاحبت با همسالان ،اقوام و دوستان نام برد. هر چند موارد ياد شده از گناهان به شمار نمي آيد، اما اين ناهنجاري ها مقدمات گناهاني را در انسان بوجود مي آورد.

بايد خاطر نشان ساخت كه سوابق ديني ، مذهبي، تقوا ورشد فكري ما نمي تواند هميشه نگاهدارنده ي ما از لغزش ها باشد. هر چند تقوا در شرايط معمولي مانع از لغزش انسان هامي شود، ولي در شرايط بحراني كنوني كه ميدان لغزش ها بسيار گسترده شده است، نه تنها تقوا، چه با عصمت هم توانايي مقاومت در مقابل وسوسه هاي شيطاني را ندارد. چنانكه درقرآن به اين نكته صريحاً اشاره شده است .

حضرت يوسف (ع) كه از معصومين وپيامبران الهي است واز درجه ي خلوص وعبادت بسيار بالايي برخوردار است و با اينكه وسوسه هاي شيطاني در انبياء راه ندارد وحضرت يوسف (ع) از امتحاني بزرگ سرافراز وموفق بيرون آمد وبه همگان اثبات شد او جواني عفيف وپاك است ،اما هنگامي كه زليخا در آن محفل زنانه به ملامتگران خويش اعلام مي كند هر چند يوسف (ع) دفعه ي قبل به خواهش من تن در نداد ولي من آخر او را وادار به اي گناه مي كنم ، حضرت يوسف (ع) در پاسخ به او نمي گويد تو توانايي چنين كاري نداري ومن امتحانم را با سربلندي پشت سرگذاشتم ؛ زيرا من معصوم هستم ، بلكه از حضرت حق مي خواهد براي رهايي از چنگ حيله هاي زليخا زندان را نصيبش گرداند. مي فرمايد : پروردگارا! زندان نزد من محبوب تر است از آنچه اين ها مرا به سوي آن مي خوانند ؛ واگر مكر ونيرنگ آن ها را از من بازنگرداني ، به سوي آنان متمايل خواهم شد واز جاهلان خواهم بود.

يعني حضرت يوسف (ع) از پيش آمدن صحنه اي ديگر مانند صحنه ي پيشين احساس هراس ونگراني مي كند ؛ زيرا در چنين شرايطي معلوم نيست بتواند در مقابل آتش شهوت از خودمقاومت نشان دهد.

نقل كرده اند از مقدس اردبيلي پرسيدند : اگر در خانه اي بين شما وخانمي خلوتي ايجاد شد چه مي كنيد؟مقدس اردبيلي گفت : من به خدا پناه مي برم كه چنين امتحاني را به سرم نياورد .

در روايت آمده است : پيامبر (ص) به همه ي زنان سلام مي كردند در حالي كه براي حضرت علي (ع) كه از زمره ي جوانان اصحاب جوانان پيامبر بودند ناخوشايند بود به زنان جوان سلام كنند . حضرت مي فرمودند : مي ترسم صداي ايشان دلم را بلرزاند و آنچه از بدي برايم به وجود مي آيد بيش از ثوابي باشد كه كسب مي كنم ! از اين مطلب مي توان به اهميت موضوع بيشتر پي برد . هر چند امير مؤمنان (ص) عصمت كبري دارند ، ولي بايد به گونه اي رفتار كنند كه الگوي همگان باشند ، وانگهي آن دختر جوان معصوم نيست و ممكن است دچار لغزش شود .

انسان در شرايط كنوني به طريق اولي نمي تواند به گذشته ي خويش اطمينان كند و تكيه داشته باشد و با خود بگويد با وجود اين ماهواره ها ، وسايل ارتباط جمعي ، تلفن هاي تصويري و ... من دچار لغزش نمي شوم !

كلام حضرت يوسف (ع) كه فرمود : : و ما أبري نفسي أن النفس لاماره بالسوء الا ما رحم ربي » هشداري تكان دهنده براي همه جوانان عزيز است .

اين كلام را زماني حضرت يوسف (ع) بيان مي كند كه معصوميت و بي گناهي او بر همگان ثابت شده است و عزيز مصر و زنان ملامتگر مصري و دوستان يوسف(ع) در زندان به پاكي و صداقت و عفت يوسف اذعان دارند. يعني اي كساني كه به پاكي من اقرار و اذعان داريد ،‌ با اين وجود من نفس اماره ي خود را تبرئه نمي كنم . نفس من مرا به بدي دعوت مي كند و اگر نجات يافتم فقط به دليل رحمت و نظر لطف او بود .

اگر جواني توفيق صيانت نفس خود را داشته است ، نشانه ي رحمت خداوند است و بديهي است كه براي ما زماني تداوم مي يابد كه بر اساس قاعده ي لطف و رحمت او حركت كنيم و پيش برويم . خلاصه ي مطلب اينكه با احساس وجوب ازدواج ديگر منعي در اصل قضيه نداشته باشيم .