ولنتاين - روز عشق

[psycho]

روز عشق ، روز دوست داشتن !!

ولنتاين را خيلي ها مى شناسند :

"در سده سوم ميلادي در روم باستان ، فرمانروايي بوده است بنام کلوديوس دوم. کلوديوس باورهاي شگفتي داشته است از آن ميان اينکه سربازي خوب خواهد جنگيد که مجرد باشد. از اين رو ازدواج را براي سربازان امپراطوري روم قدغن مي کند.کلوديوس به قدري سنگدل وفرمانش به اندازه اي قاطع بود که هيچ کس جرات کمک به ازدواج سربازان را نداشت.ولي کشيشي به نام والنتيوس(ولنتاين)،مخفيانه عقد سربازان رومي را با دختران محبوبشان جاري مي کرد.کلوديوس دوم از اين جريان خبردار مي شود و دستور مي دهد که والنتاين را به زندان بيندازند و به جرم جاري کردن عقد عشاق،با قلبي عاشق اعدام مي شود...بنابراين او را به نام فدايي وشهيد راه عشق مي دانند و از آن زمان نهاد و سمبلي مي شود براي عشق !!! "

ولنتاين را خيلي ها مى شناسند. از برخي روزنامه ها، مجلات و سايت هاى اينترنتى . از پشت ويترين ها به شكل هدايا و كارت پستال هاى منسوب به ولنتاين و جمله «ولنتاين مبارك » . شايد هم از ترافيک سنگين و شلوغي رستوران ها و پارک ها .

براى باور اين گفته، كافى است وارد اينترنت شويد و كلمه «ولنتاين» يا «ولنتين» را براى جست وجو وارد كنيد، آنگاه به طور حيرت آورى با ليست بى انتهايى از وبلاگهاى جوانان ايرانى مواجه خواهيد شد كه مطالبى در خصوص اين روز همراه با تبريكات متعدد و متنوع آورده شده است!

اما شايد كمتر ايرانى از وجود روز عشق در ايران باستان و برگزارى جشنى براى بزرگداشت اين موهبت، آن هم نه با قدمتسه قرن پيش از ميلاد ، بلكه ازبيست قرن قبل از ميلاد حضرت مسيح ! اطلاع داشته باشد :

" فلسفه بزرگداشتن اين روز به نام "روز عشق" بدين گونه بوده است که در ايران باستان هر ماه را سي روز حساب مي کردند و افزون بر اينکه ماه ها نام داشتند، هريک از روزهاي ماه نيز يک نام داشتند. براي نمونه روز نخست "روز اهورا مزدا"، روز دوم، روز بهمن ( سلامت، انديشه) که نخستين صفت خداوند است، روز سوم ارديبهشت يعني "بهترين راستي و پاکي" که باز از صفات خداوند است، روز چهارم شهريور يعني "شاهي و فرمانروايي آرماني" که ويژه خداوند است و روز پنجم "سپندار مذ" بوده است. سپندار مذ فرنام (لقب) ملي زمين است. يعني گستراننده، مقدس، فروتن. زمين نماد عشق است چون با فروتني و گذشت به همه عشق مي ورزد. زشت و زيبا را به يک چشم مي نگرد و همه را چون مادري در دامان پر مهر خود امان مي دهد. از اين روي در فرهنگ باستان اسپندار مذگان را بعنوان نماد عشق مي پنداشتند. در هر ماه، يک بار، نام روز و ماه يکي مي شده است که در همان روز که نامش با نام ماه همزمان مي شد، جشني ترتيب مي دادند متناسب با نام آن روز و ماه. براي نمونه شانزدهمين روز هر ماه مهر نام داشت که در ماه مهر، "مهرگان" نام مي گرفت .

طبق سالنامه زرتشتى، روز اسفند از ماه اسفند يعنى پنجمين روز از اين ماه (5 اسفند) و بنا بر تقويم امروزى (هجري خورشيدي)29 بهمن ماه روز سپاسدارى از جايگاه زنان ومادران است.براساس سنت باستانى، مردان و فرزندان در روز سپنته آرمئى تى كه مظهر ايمان، مهر ،عشق ، محبت و حامى زنان نيك است، به همسران و مادران خود هدايايى تقديم مى كنند و برگزارى مراسم جشن و سرور در اين روز ضرورى است.به اين ترتيب از محبت و مهربانى زنان سپاسگزارى مى شود.

در اين روز ويژه انجام كارهاى خانه به عهده مردان است و زنان با پوشيدن لباس هاى نو، مورد تكريم قرار مى گيرند. در مراسم جشن اسفندگان در آيين ايراني همچنين زنان پاكدامن و پرهيزگار كه به تربيت فرزندان نيك پرداخته اند و اين فرزندان به عنوان شخصى نيك شناخته شده اند، تشويق مى شوند .

سپندار مذگان ، جشن زمين و گرامي داشت عشق است که هر دو در کنار هم معنا پيدا مي کردند. در اين روز زنان به شوهران خود با محبت هديه مي دادند. مردان نيز زنان و دختران را بر تخت شاهي نشانده، به آنها هديه داده و از آنها فرمانبرداري مي کردند. "

بسياري معتقدند " اگرچه اين رسم برگرفته از يك سنت اروپايى، آمريكايى است، اما در كشور ما به دليل اينكه روزهاى شاد بسيار كم دارد، جوانان روز ولنتاين را جشن مى گيرند " و به دنبال اين نياز، برگزارى ولنتاين و بزرگداشت مهر و محبت را ابتكار خود جوانان مى دانند.

با توجه به اين گونه مباحث، که گاه از غريبه و آشنا مي شنويم ، گوئي نياز به شادى و عدم توجه به اين نياز در جامعه ، محورى ترين دليل براى رواج جشنى بيگانه در كشورى است كه فرهنگ آن ريشه در جشن و شادى و مهرورزى دارد.

كشورى كه به قول ابوريحان بيرونى در كتاب آثارالباقيه، " شمردن شمار جشن هاى آن همانند شمار كردن آب گذرهاى يك سيلاب غيرممكن است " ..

ايرانيان تنها مردمي بودند که در تمام افسانه ها، اساطير و داستانهاي ملموس و غيرملموس دور يا نزديک، شادمان ترين مردم شناخته شده اند. ايرانيان قديم براي تولد هرماه و روز و هفته خود جشني داشتند که همه به يکديگر مهر مي ورزيدند. شايد به همين دليل ايران کشور آيين مهرورزي نام گرفته است.

داشتن سرمايه اي آن چنين و تقليدي اينچنين عجيب است و درد آور !!!

محمدعلى الستى در اين باره مى گويد: «به دليل اينكه ما نتوانسته ايم عناصر فرهنگى خود را براى جوانان به روز و جذاب كنيم، جوانان به اين فرهنگها روى آورده اند.» وى تصريح مى كند: «ترويج الگوهاى بيگانه با ضرورتهاى كشور ما سازگار نيست ولى در صورتى كه فرهنگى جذابيت داشته و قابليت گسترش در كشورهاى ديگر را داشته باشد، رواج مى يابند؛ در غيراين صورت در كشور خود نيز به دست فراموشى سپرده مى شوند». اين جامعه شناس تأكيد مى كند:«اگر فرهنگى با روحيات نسل جوان سازگار باشد ، مورد اقبال قرار خواهد گرفت » .

بيائيد اين بار هم که شده بگذريم از بى خيال، دست روى دست گذاشتن و غصه خوردن . بشکنيم كاسه هاي چه كنم ! چه كنم! را ؛ که هر کس ، اگر به قدر بازشدن دست هايش تلاش کند ، ميتواند راهي يابد ، براي زنده نگه داشتن خود، و کشتن هر آنچه بيگانه است با فرهنگ و آداب و رسوم مان . " لايکلف الله نفسا الا وسعها " : هرکس اگر به قدر توانائي خودش براي بازيابي هويت تلاش کند ، بي شک جامعه ي اسلامي - ايراني مان بهتر از اينها خواهد بود.


در اينجا به چندين حديث از بزرگان دين در رابطه با ابراز محبت و عشق اشاره مي کنيم :

- قال الصادق(ع) :

اذا احببت رجلا فأخبره.

هرگاه کسي را دوست داشتي به او بگو.

(بحارالانوار، ج 74، ص 181)

- قال رسول الله(ص)

قول الرجل للمرأة، اني احبک لايذهب من قلبها ابداً.

اين سخن مرد به زن که : دوستت دارم هرگز از دل زن بيرون نرود.

(الکافي، ج 5، ص 569)

- قال رسول‌الله صلي‌الله عليه وآله وسلم:

افضل الناس منّة من بدأ بالمودّة.

شايسته‌ترين کس به منّت‌گذاري کسي است که در دوستي و محبت نسبت به طرف خود پيشي گيرد

(ميزان الحکمة ج2، ص 938.)

- قال الصادق(ع) :

العبد کلما ازداد للنساء حبا ازداد في الايمان فضلاً.

هر چه محبت همسر در قلب بنده زيادتر شود، فضيلت ايمانش زيادتر گردد.

(خصال، ج1، ص 55)

و اين است آنچه در چنته ي ماست :احاديثي چون آب ، روان و شاداب و تاريخي چون کوه ، سربلند و محکم..... و چه تکيه گاهي محکمتر از اين و چه عشقي زيباتر از آن ؟؟

به قول قديمى ها كه پيامشان ، همواره نشر اميد و تكاپو است :ماهى را هروقت از آب بگيريم تازه است ! پس بهتر است هرچه زودتر براى گرفتن ماهى دست به كار شويم و جلوى ضرر را زودتر بگيريم كه هر زمان باشد ، منفعت است » .